„Krzesło” bez krzesła

W spektaklu „Krzesło” wbrew pozorom słowo krzesło nie pada, choć w ostatnich minutach spektaklu odgrywa istotną rolę. Spektakl „Krzesło” otworzył 27 marca XXIII Spotkania Teatralne w Teatrze Sztuk.

Autorem scenariusza jest jaworznianin Jerzy Augustyn, który na swoim koncie ma już parę bajek dla dzieci i zbiór opowiadań. Reżyserii spektaklu podjął się Dominik Socha, obsadzając – obok siebie oczywista – pewnie co lepszych jaworznickich aktorów nieprofesjonalnych – Wojciech Karla, Macieja Pierzchałę i Dawida Litkę. Próby trwały od jesieni 2012 roku. Socha pracuje dla Teatru Sztuk jako instruktor kultury żywego słowa i teatru.
Spektakl jest – jak mówi reżyser – zdecydowanie na poważnie, bardzo na poważnie. Padło na ten tekst nie bez powodu.

Sztuka jest opowieścią o pewnym śledztwie w sprawie pewnego makabrycznego mordu. W spektaklu pojawią się starszy komisarz Galas, komisarz Osiecki, dyżurny i mądraliński Obcy.
Akcja dzieje się na komisariacie, gdzieś w Polsce.

Na komisariacie pojawia się niespodziewanie Obcy, który wie coś o Galasie i coś o Osieckim i nie są to bynajmniej komplementy. Zamierza również  zdradzić tajemnice rzeczonego morderstwa. Wszystko oplata uwagami egzystencjalnymi – a to że władza to matka najgorszego plugastwa a politycy to osoby o tępych, prymitywnych spojrzeniach. Galas podsumowuje Obcego jako skretyniałego, podstarzałego bubka. Rzecz jednak w tym, że Obcy może zagrozić owym dwóm policjantom. I tu zakończenie – bardziej zaskakujące niż u Agaty Christi, ba nawet niż w Poruczniku Colombo.

Socha nie jest reżyserem despotycznym. Akceptuje interpretacyjne propozycje aktorów, a ci wprawdzie nieprofesjonalni ale scena im nie obca, wobec czego prezentowali się całkiem przyzwoicie. Dawid Litka współpracował już z Marianem Folgą, Wojciech Karla ma duży potencjał  mówi reżyser, a Maciej Pierzchała pojawia się w spektaklach Teatru Muzycznego AKAD i Teatralnej Grupy Wielozadaniowej. Aktorstwo to trudny kawałek chleba, daje jednak wiele radości.

Gdybyście Państwo przeoczyli tę premierę, jak się zakończyło i co wspólnego ma z tym krzesło dowiecie się Państwo niebawem. Kolejne spektakle niebawem. Potwierdziło się ponowie, że widz czasami chce na poważnie. A widz to nasz pan.

[vc_facebook type=”standard”]