Wniebowzięcie w kolegiacie św. Wojciecha i św. Katarzyny

15 sierpnia obchodzony jest jako święto Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, które zwane jest również świętem Matki Boskiej Zielnej.

Choć dnia tego począwszy od VII wieku organizowano uroczyste procesje to dogmat o Wniebowzięciu Maryi Panny kościół zawdzięcza papieżowi Piusowi XII, który w 1950 roku ogłosił prawdę wiary, że Maryja wzięta została do nieba wraz ze swoją duszą i swoim ziemskim ciałem.

Jest to dzień, w którym wierni święcą zioła, kwiaty i zboża.

Od 30 lat w jaworznickiej kolegiacie tego dnia Koło Gospodyń Wiejskich i zespół śpiewaczy „Jaworznianki” dziękują Bogu za szczęśliwy rok, prosząc o dalsze łaski, zdrowie i błogosławieństwo dla członków zespołu. Nie inaczej w tym roku. Członkowie zespołu na mszy świętej o 10.30 poświęcili chleb z krzyżem z maku, owoce a wśród nich winogrona, jabłka, gruszki, śliwki, brzoskwinie i bukiet z kwiatów z ogrodu byłej „Jaworznianki” Marii Płonki, która od 30 lat, z roku na rok przygotowuje bukiet z kwiatów i ziół zerwanych we własnym ogrodzie. Bukiet tworzą kolorowe mieczyki, słoneczniki, cynie, floksy, mięta i lubczyk.

W to szczególne święto wierni oddają cześć Matce Boskiej śpiewając tzw. pieśni maryjne, jak choćby te znane od dziesiątek lat: „O Maryjo w niebo uniesiona, nad anielskie chóry wywyższona”, czy „Królowej anielskiej śpiewamy” i „Zdrowaś Maryjo Boga rodzico”.

Kazanie tego dnia wyraźnie nawiązywało do Wniebowzięcia. Ksiądz podkreślał w nim, iż to wyjątkowa uroczystość niosąca o szczególne przesłanie. Matka Boga, jedna spośród nas, ma swój ziemski rodowód. Nie obca jej boleść, radość, smutek. Jako jedna z nas została wzięta do nieba, a więc i my się tam znajdziemy. Żeby tego doświadczyć musimy oddać się podstawowemu chrześcijańskiemu powołaniu – świętości. Albo będziesz świętym albo będziesz nikim. Aby zasłużyć na niebo – podkreślał ksiądz – należy żyć dobrze i pamiętać w swym codziennym działaniu o Bogu. Człowiek boi się nieba, nie chce tam szybko pójść, boi się śmierci i kresu żywota, zapominając o życiu wiecznym. Maryja przypomina nam w to święto – niebo jest dla ludzi dobrych, posłusznych woli Boga. Idą tam ci, którzy żyli w zgodzie z Jezusem Chrystusem.

W pewnym przeprowadzonym przed paru laty badaniu 90 proc. badanych potwierdziło, że wierzy w niebo, jednocześnie połowa z nich przyznała, że nie wierzy w piekło. Tymczasem trafiają tam ci, którzy żyli z daleka od Boga. Niebo Bóg oddaje tym, którzy do niego przychodzą. Wzorując się na Maryi będziemy blisko Boga i osiągniemy życie wieczne. Oto przesłanie tego szczególnego święta.

Mszę – jak nakazuje dawna tradycja – zakończyło święcenie ziół, kwiatów i pędów zbóż, aby służyły człowiekowi i zwierzętom, chroniły o chorób, a Bóg niech zachowa je przed zniszczenie. Od Boga wszak pochodzi bogactwo ziemi i wody.

„Bóg mi rozkoszą i weselem ducha”