Marcin Kozik: Tak dla konsolidacji, nie dla likwidacji!

„Cudze chwalicie,Swego nie znacie,Sami nie wiecie,Co posiadacie”.- Stanisław Jachowicz
Po tłustych latach koniunktury gospodarczej, górnictwo węgla kamiennego staje się solą w oku polskiego rządu. Plany restrukturyzacji branży wydobywczej oparte na filarze całkowitej likwidacji 4 kopalń Kompanii Węglowej są świadectwem bezradności i braku podstawowego przygotowania merytorycznego dotyczącego tej części przemysłu ciężkiego. Za trwale nierentowne i przeznaczone do likwidacji zostały uznane kopalnie: „Pokój”, „Sośnica-Makoszowy”, „Bobrek- Centrum” oraz małopolska kopalnia Brzeszcze. To co dla państwa jest nierentowne, dla prywatnych przedsiębiorców jest przysłowiową kurą znoszącą „złote jaja”. Tak być nie musi! Mamy pozytywne doświadczenia w zakresie restrukturyzacji sektora wydobywczego. Skorzystajmy z dobrych, polskich pomysłów, które zdały egzamin restrukturyzacyjny górnictwa węgla kamiennego.

Podczas pierwszej reformy branży wydobywczej pod koniec lat 90 XX wieku zlikwidowano ponad 20 kopalń. Jednym z zakładów przeznaczonych do natychmiastowej likwidacji była KWK Jaworzno, uznana za trwale nierentowną. Jednak jaworznicka kopalnia została uratowana! Dlaczego? Bo nikt nie wierzył w sukces i zwyczajnie nie przeszkadzał.

Pionierska restrukturyzacja KWK Jaworzno pod koniec lat 90 XX wieku i powstanie Zakładu Górniczo-Energetycznego Sobieski Jaworzno III okazała się gospodarczym i społecznym strzałem w dziesiątkę. Na bazie infrastruktury kopalni Sobieski oraz wybranych elementach dwóch likwidowanych kopalń, został zorganizowany nowy rentowny zakład górniczy. Udziałowcami spółki byli – Nadwiślańska Spółka Węglowa jako właściciel kopalni Jaworzno oraz Elektrownia Jaworzno III, każdy po 50% udziałów. Spółka weszła w skład grupy kapitałowej o nazwie Południowy Koncern Energetyczny SA. Połączenie sektora wydobywczego z sektorem energetycznym przyniosło wymierne wyniki w postaci dobrych wskaźników ekonomicznych spółki i dalszy rozwój górnictwa w ramach konsolidacji z energetyką. W styczniu 2005 roku powołano Południowy Koncern Węglowy SA (PKW), w skład którego weszły – Zakład Górniczy Sobieski w Jaworznie oraz Zakład Górniczy Janina w Libiążu. W maju 2007 roku utworzona została grupa kapitałowa Tauron, do której wchodzi również Południowy Koncern Węglowy w obszarze wydobycia węgla.

Od 2014r. Południowy Koncern Węglowy S.A. zmienił nazwę na Tauron Wydobycie S.A. Kopalnie należące do Tauron Wydobycie S.A. są jednymi z najnowocześniejszych zakładów górniczych w Polsce i dostarczają węgiel kamienny do elektrowni Grupy Tauron w wysokości 40 % zapotrzebowania. Tauron Wydobycie to również firma, która nie oszczędza na bezpieczeństwie pracowników, inwestycjach w park maszynowy, czy rozwój firmy. Dzisiaj dużymi przedsięwzięciami są m.in. budowa szybu „ Grzegorz” w Jaworznie oraz pogłębienie szybu Janina VI w Libiążu do poziomu 800 m. Inwestycje te mają na celu zwiększenie wydobycia i obniżenie kosztów eksploatacji węgla. Nowy szyb w Jaworznie i pogłębienie szybu Janina VI w Libiążu wpłyną również na to, że spółka będzie mogła aż w około 70% korzystać z własnego węgla. Stanie się więc bardziej odporna na rynkowe zawirowania cenowe i bezpieczniejsza w przypadku problemów z dostawami paliwa. Prace w kopalni Janina zostaną zakończone w 2018 r., a szyb „Grzegorz” będzie gotowy w latach 2020–2021 r. Jaworznicki wzorzec restrukturyzacji górnictwa węgla kamiennego staje się godnym do naśladowania. Produkcja energii od samego początku, czyli wydobycia surowca poprzez wytwarzanie, dystrybucję i sprzedaż w jednej grupie energetycznej może być asumptem do ratowania branży wydobywczej w Polsce przed finansowym upadkiem. Postawmy na konsolidację. Zadbajmy o własne bezpieczeństwo energetyczne.

Marcin Kozik
politolog, radny Rady Miejskiej w Jaworznie,