Historia nazwy nawiązuje do legendy i ma aż trzy różne wersje. Legenda głosi, że okolice Jelenia pokrywały kiedyś bory sosnowe w których żyło pełno dzikich zwierząt, co sprawiało, że okolica świetnie nadawała się na łowy.
Według pierwszej możliwości pochodzenia nazwy Jeleń, ongiś w tych lasach polował jeden z książąt śląskich, który zabłądził w gęstej kniei. Mężczyźnie wydawało się, że zginie, gdy nagle jego drogę przeciął jeleń, który sunął w stronę wody. Podążając za jeleniem, książę dotarł do rzeki, dzisiejszej Przemszy, która była punktem wyjściowym polowania. Na pamiątkę ocalenia, książę kazał założyć w tym miejscu osadę i nazwał ją Jeleń.
Druga wersja nazewnictwa Jelenia została przedstawiona w książce Mariana Lipki „Powtórki nie tylko z odległej historii”, która jest właściwie legendą zasłyszaną na lekcji religii. „Ksiądz powiedział, że myśliwy polujący na dziką zwierzynę w istniejącej wtedy puszczy, napotkał rosłego jelenia wybiegającego na brzeg Przemszy. W momencie, gdy złożył się do oddania strzału, dostrzegł między rogami jelenia krzyż z postacią Jezusa. Zrezygnował z oddania strzału, spotkał się z pozostałymi uczestnikami polowania, którym opowiedział o zaistniałym wydarzeniu. Zgodnie uznali, iż powstająca w tym miejscu osada otrzyma nazwę Jeleń”.
Trzecia możliwość niewiele różni się od drugiej. Według niej jeleń, którego napotkał myśliwy, był cudowny/magiczny, gdyż w miejscu, w którym kopał kopytem, pojawił się strumień wody źródlanej. Miejsce to upamiętnia studnia istniejąca do chwili obecnej, a powstała tam wieś przyjęła nazwę Jeleń.
Ciekawostką jest również fakt, że w średniowiecznych dokumentach nazwę Jeleń pisano: Gelen, Gyelyen lub Gyelyeny. Taki zapis wynika z braku możliwości oddania w języku łacińskim polskiej fonetyki.
Pozostałe artykuły:
Natalia Uroda
[vc_facebook]