Polskie prawo przewiduje pięć sytuacji, w których dłużnik może trafić do więzienia za nieuregulowane zobowiązania finansowe. Przypadki te określa Kodeks karny, Kodeks karny skarbowy oraz Kodeks wykroczeń. Poznaj sytuacje, za które grozi odsiadka.
Niespłacone zobowiązanie finansowe, na przykład pod postacią pożyczki bez dodatkowych zaświadczeń, pożyczek na raty czy kredytów, może przysporzyć wiele problemów. Istnieją sytuacje, w których za nieuregulowane długi grozi więzienie. Przepisy prawne zawarte w:
przewidują kilka podstawowych sytuacji, które są jednoznaczne z odsiadką za długi.
Samo posiadanie długu nie może być przyczyną pozbawienia wolności. Polskie prawo wyróżnia pięć przypadków związanych z nieuregulowaniem długów, za które można trafić do więzienia. Zaliczyć do nich można:
Zgodnie z art. 297§1 Wyłudzenie kredytu Kodeksu karnego, do więzienia można trafić za wyłudzenie:
Ten, kto w celu wzbogacenia siebie bądź kogoś innego, poświadcza nieprawdę w banku lub innym organie uprawnionym do dysponowania środkami publicznymi, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat. Oznacza to, że zaciągniecie któregoś z wyżej wymienionych zobowiązań na inną osobę lub poświadczenie nieprawdy, na przykład poprzez przedstawienie fałszywych oświadczeń o dochodach, skutkuje karą pozbawienia wolności.
Art. 300§1 Utrudnianie zaspokojenia wierzyciela Kodeksu karnego przewiduje, iż za wyzbywanie się majątku przez dłużnika, któremu grozi niewypłacalność bądź upadłość, sąd może orzec wyrok skazujący na 3 lata pozbawienia wolności. Taka kara grozi dłużnikowi, jeżeli udaremnia bądź uszczupla zaspokojenie roszczeń u swojego wierzyciela poprzez:
Zgodnie z art. 300§2 dłużnik, który dopuszcza się wyżej wymienionych sytuacji w celu udaremnienia wykonania wyroku sądowego bądź innego organu państwowego, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat. Jeżeli ma miejsce sytuacja, iż dłużnik dopuścił się czynu określonego w art. 300§1 i czyn ten wyrządził szkody kilku wierzycielom, dłużnik podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do 8 lat.
Do sytuacji określonych w art. 300§1 zaliczyć można m.in. następujące działania dłużnika:
Już w pierwszym półroczu 2018 roku kwota, na którą opiewają niezapłacone w Polsce alimenty, wynosiła 11, 9 mld zł. Takie dane przedstawia Raport BIG. W BIG InfoMonitor do lipca 2018 roku grono dłużników alimentacyjnych powiększyło się aż o 3 proc.
Przepisy prawne określone w art. 209 Uchylanie się od obowiązku alimentacyjnego Kodeksu karnego zakłada, iż dłużnik uchylający się od płacenia alimentów co do wysokości ustalonej przez sąd bądź inny uprawniony organ, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności bądź pozbawienia wolności do roku.
Nie wolno zapomnieć, iż kara ta znajdzie swoje zastosowanie, jeżeli wysokość powstałych zaległości z nieuregulowania alimentów jest równa wartości minimum trzech świadczeń okresowych. Dłużnik może również zostać pozbawiony wolności, jeżeli opóźnienie świadczenia innego niż okresowe, wynosi przynajmniej trzy miesiące.
Jeżeli ma miejsce sytuacja określona w art. 209§1, a jej skutkiem jest narażanie osoby uprawnionej do świadczenia alimentacyjnego na niemożliwość zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych, podlega grzywnie, karze ograniczenia bądź pozbawienia wolności do 2 lat.
W przypadku niezapłacenia grzywny dłużnik może trafić do więzienia, jednak nie następuje to od razu po przekroczeniu ustalonego terminu zapłaty. Po pierwsze, niespłacony dług musi wynosić min. 500 zł. Po drugie, dłużnik może zostać pozbawiony wolności, jeżeli egzekucja windykacyjna lub komornicza okaże się bezskutecznym procesem, a zadłużony dodatkowo nie wyrazi zgody na podjęcie się prac społecznych. Dopiero wtedy dłużnik może trafić do więzienia, jednak nie dłużej niż na 30 dni. Jeden dzień aresztu jest równoznaczny grzywnie od 20 do 150 zł. Przepisy te określa art. 25§1 i 2 Kodeksu wykroczeń.
Uchylanie się od podatku może przybrać charakter dwóch różnych przestępstw. Jeżeli płatnik nieustannie spóźnia się z regulowaniem opłaty za podatek, popełnia wykroczenie skarbowe. Grozi za nie kara grzywny.
Dłużnik może trafić do więzienia dopiero w momencie, w którym uchylanie się od podatku staje się przyczyną narażenia Skarbu Państwa na straty. Taką sytuację określa art. 54 Kodeksu karnego skarbowego.
Art. 54. § 1. Podatnik, który uchylając się od opodatkowania, nie ujawnia właściwemu organowi przedmiotu lub podstawy opodatkowania lub nie składa deklaracji, przez co naraża podatek na uszczuplenie,podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności, albo obu tym karom łącznie.
Miejski Zarząd Nieruchomości Komunalnych w Jaworznie opublikował wykaz osób uprawnionych do wynajmu lokali w ramach…
Przedsiębiorstwo Komunikacji Miejskiej w Jaworznie informuje o zmianie rozkładu jazdy autobusów przewoźnika 2 maja. 2…
Miasto Jaworzno oferuje na sprzedaż działki budowlane, które znajdują się przy ul. Jesionowej. Na sprzedaż…
Podłogi zewnętrzne narażone są na różnorodne czynniki atmosferyczne, w tym deszcz, śnieg, promieniowanie UV oraz…
W dynamicznie zmieniającym się świecie biznesu, zrozumienie potrzeb i oczekiwań klientów jest fundamentem skutecznego zarządzania…
Luksusowe perfumy mają za zadanie uchwycić wyjątkowe chwile, aby człowiek mógł do nich stale wracać.…