Można się było wielokrotnie zalać łzami słuchając 11 stycznia 2020 r., jakie to wielkie i fundamentalne wartości znajdują się w depozycie sędziów. Czego to strażnikami (często strażnikami na rubieżach) nie są sędziowie: wolności, demokracji, sprawiedliwości, moralności, równości, godności, własności, dobrobytu, członkostwa w Unii Europejskiej, praw Polaków w relacjach międzynarodowych, a nawet możliwości oddychania czystym powietrzem i picia czystej wody. I owi strażnicy wszystko robią absolutnie bezinteresownie, kierując się wyłącznie wartościami i tym, że „niebo gwiaździste nad nimi, a prawo moralne w nich”. Ich brudy i niedoskonałości tego świata nie dotyczą. Nie reprezentują żadnych przyziemnych interesów. Tylko najczystszy altruizm i etyczne powinności. Stąd zapewne brało się niezwykłe uduchowienie mówców, porównywalne tylko z tym, jakie przypisuje się dziewicy orleańskiej. CZY ONI WIEDZĄ ŻE SĄ ŚMIESZNI i ŻAŁOŚNI?