Koło Gospodyń Wiejskich powstało w Jeziorkach w 1960 r. z inicjatywy tamtejszego Klubu Rolnika i KGW w Byczynie. Założyła je m.in. Otylia Odrzywolska, która została jego pierwszą przewodniczącą. Aktywna działalność koła rozpoczęła się wraz z utworzeniem Klubu Rolnika w nowo wybudowanej części świetlicy. Koło organizowało zabawy sylwestrowe, karnawałowe, andrzejki i Dni Kobiet.

Wiosną 1970 r. rozpoczęły się pierwsze próby zespołu powołanego przy KGW w Jeziorkach. Na akordeonie akompaniował zespołowi Józef Knapik. Jako że koła nie było stać na kupno strojów ludowych, zakupiono czarną satynę na spódnice, kolorowe tasiemki do ich ozdobienia, białą etaminę na bluzki i kwieciste chusty z frędzlami. Pierwszym repertuarem były popularne melodie ludowe, do których ułożono teksty. W jednym z tekstów pożalono się na lokalne władze, które przy inwestycjach faworyzowały Byczynę. Autorką tekstów była Maria Filipek. Podczas prób postanowiono powiększyć zespół muzyczny i chór. Wkrótce zespół muzyczny liczył pięciu muzyków: na akordeonie grał Józef Knapik, na mandolinie Józefa Gut, na gitarach grali Jerzy Korlacki i Henryk Ptasiński, na instrumentach perkusyjnych – Henryk Ptasiński. Pierwszy występ odbył się na dożynkach, zakończył się sukcesem.

Niebawem wybudowano asfaltową drogę z Byczyny do Jeziorek. Koło zorganizowało kursy gotowani i kroju i szycia. W 1976 r. wybrano nowy zarząd. Przewodniczącą została Felicja Warzecha, jej zastępcą Krystyna Błachut. Organizowało wycieczki do Częstochowy, Warszawy, Krakowa, Wieliczki i Wrocławia. W 1978 r. otrzymało od Kółka Rolniczego magiel elektryczny. Opłaty za usługę maglowania wpływały na fundusz KGW. W kolejnych latach prowadzono kursy wyszywania i haftowania, szydełkowania i robótek na drutach. Organizowano spotkania z agronomem i specjalistami z zakresu rolnictwa. Z pozyskanych funduszy koło zakupiło dziesięć kompletów strojów dla zespołu: czarne spódnice w poziome pomarańczowe pasy, z białego płótna uszyto bluzki i fartuchy, które maszynowo wyhaftowano. Dokonano też dwukrotnie wpłaty na budowę sanatorium w Rabce dla dzieci rolników.

W listopadzie 1986 r. zmienił się zarząd koła. Na przewodniczącą powołano Jadwigę Zawiszę, zastępca została Krystyna Błachut. Wtedy też postanowiono wyposażyć pomieszczenie gospodarcze (kuchnia) w świetlicy środowiskowej we wszystkie urządzenia potrzebne do przyrządzania potraw a wiec w kuchnię elektryczną, piekarnik, płytę do gotowania, elektryczną patelnię i lodówkę, naczynia i zastawę stołową. W tym czasie w świetlicy poza zabawami i spotkaniami okolicznościowymi odbywały się uroczystości weselne i inne spotkania rodzinne. Opłaty za wypożyczenie sali i zastawy stołowej zasilały fundusz koła. Od 1988 r. członkinie koła dwukrotnie wciągu roku uczestniczą w święcie plonów: raz na terenie miasta, drugi raz w kaplicy (później w kościele pw. św. Józefa Rzemieślnika).

W ostatnią niedzielę sierpnia KGW brało udział w uroczystej mszy świętej dziękczynnej za udane zbiory. Przynosiły do kościoła piękne wieńce i bochny chleb upieczone z nowego zboża. Chleb podówczas składała na ręce księdza i wygłaszała mowę z życzeniami Maria Stachańczyk. Co roku w podziękowaniu za dobrodziejstwo chleba, koło składało ofiarę pieniężną na budowę kościoła w Jeziorkach.
Ela Bigas na podst. „Historii Jeziorek” Grażyny Gut i Jerzego Gut