Przed przystąpieniem do operowania wózkiem, obowiązkiem jest sprawdzić czy nadaje się do jazdy. Oczywiście, nie możemy zapomnieć o uprzednim sprawdzeniu ważności decyzji zawartej w książce rewizyjnej i daty ostatniego wpisu osoby konserwującej wózek w książce konserwatora.
Ocena stanu ogólnego wideł wózka
Pierwszą rzeczą, którą należy wykonać przy widłach jest ocena stanu ogólnego. Szukamy zatem wszelakich uszkodzeń wizualnych, pęknięć, spawów, niefabrycznie wywierconych otworów. Jeśli wszystko jest ok, sprawdzamy następnie cechę wideł. Informuje ona o tym, jaki jest maksymalny udźwig jednej widły, i jaki jest jej bezpieczny środek ciężkości. Wybita jest najczęściej na boku w górnej pionowej części widły. Dla przykładu, mogą być wybite takie wartości: 1250, 500.
W kolejności oznacza to udźwig maksymalny (1250kg) dla jednej widły (zatem obie mają udźwig 2500kg). Natomiast kolejna wartość czyli 500 to nic innego jak bezpieczny środek ciężkości wideł, w tym przypadku wyrażony w mm.
Sprawdzenie odkształceń
W następnym kroku koniecznie należy sprawdzić czy pionowa lub pozioma część wideł nie jest odkształcona. Jeżeli odchylenie od pionu przekracza 0,5 % wysokości trzonu (S), lub odchylenie od poziomu przekracza 0,5 % długości wideł (L), to należy je wymienić.
Może się też zdarzyć tak, że operator nieświadomie przeciąży wózek, co może skutkować wygięciem wideł, dlatego kolejny pomiar jaki wykonujemy to zmierzenie kąta wideł. Kąt między pionową a poziomą częścią wideł (α) nie powinien być większy niż 3° względem fabrycznej rozpiętości.
Zweryfikowanie pod kątem wytarcia wideł w wózku widłowym
Często zdarza się również, że operator rozpoczyna jazdę wózkiem z widełkami położonymi na gruncie, i dopiero po chwili je podnosi do góry. Takie działanie skutkuje wycieraniem się od spodu poziomej części wideł. Dokonując oględzin wózka, powinniśmy zatem sprawdzić poziom tego wytarcia. Wykonujemy pomiaru pionowej i poziomej części wideł w punkcie ok. 5-15cm (strzałki) od pięty wideł (czerwona kropka). Różnica między tymi pomiarami, grubościami, nie może być większa niż 10%, ale też nie większa niż 5mm. Kursanci podczas egzaminu przeprowadzanego w celu zdobycia uprawnień często natrafiają na pytanie: ile wynosi minimalna dopuszczalna grubość poziomej części wideł, przy grubości nominalnej (pionowej) 40mm? Należy policzyć to w sposób następujący: jeśli grubość pionowej części wideł wynosi np. 40mm, to 10% z 40=4, zatem 40-4=36mm. W związku z tym poprawna odpowiedź na to pytanie brzmi: Minimalna dopuszczalna grubość poziomej części wideł wynosi 36mm.
(A gdyby pozioma część miałaby zatem 38mm? Oczywiście moglibyśmy używać jej, jednak nie jest to minimalna dopuszczalna grubość).
Sprawdzenie nożycowości
Ostatnim pomiarem jakiego powinniśmy dokonać, to sprawdzenie nożycowości wideł. Aby to zrobić, najpierw musimy przesunąć widełki do siebie – albo za pomocą elementu sterującego widłami, albo zrobić to ręcznie, jeżeli wózek nie możliwości rozstawu wideł z poziomu kabiny wózka. Gdy mamy już widełki w bliskiej odległości obok siebie, to na wysokości ok. jednego metra przejeżdżamy stopą po nich. Gdy poczujemy jakiś przeskok z jednej widełki na drugą, wartość ta (B) nie może przekraczać 2cm.
Wszystkie tajniki wiedzy dotyczącej obsługi wózków widłowych poznać można na kursie na Operatora Wózków widłowych, który przeprowadzany jest w Ośrodku Szkolenia Zawodowego OMEGA mieszczącego się w Zabrzu. Więcej na ten temat znajdziesz pod adresem https://www.oszomega.pl/kurs-na-wozki-widlowe/
