Rok 2022 jest między innymi Rokiem Botaniki. Mija bowiem 100 lat od założenia Polskiego Towarzystwa Botanicznego. Będąc jego członkiem, pozwolę sobie w tym roku przybliżyć więcej gatunków takich naszych sąsiadów. Tym razem proponuję pewną odmianę. Czas na grzyby. W dwudziestym pierwszym epizodzie proponuję zapoznać się galaretnicą mięsistą – Ascocoryne sarcoides workowcem z rzędu tocznikowców.

Naszą bohaterkę spotkałem 28 grudnia 2018 roku w parku miejskim w Chrzanowie. Tutaj rozkłada pniak po skrzydłorzechu kaukaskim. Grzyb gustuje wyłącznie w drewnie liściastym. Zazwyczaj, tak jak tutaj obserwujemy jego stadium konidialne.

Wygląda nieszczególnie. Kojarzy się z mięsnymi brodawkami. Ma jednak przed sobą wielką przyszłość. Ostatnie badania wykazały, że ten grzyb rozkładający drewno wytwarza coś w rodzaju mykodiesla, ale od odkrycia do baku minie jeszcze sporo czasu.

Jakoś trudno mi sobie wyobrazić powstanie sieci zakładów, do których będzie się zwoziło biomasę, hodowało grzyba i destylowało, to co on zrobi. To, co udaje się w laboratorium niekoniecznie, musi udać się w skali przemysłowej. Dzisiaj wyprodukowanie jednego litra biodiesla rzepakowego wymaga zużycia półtora litra tradycyjnego diesla. Oto ciemna strona ekologii.

Tym niemniej szanujmy wszystkie grzyby, ponieważ nigdy nie wiadomo do czego jeszcze mogą nam się przydać. I jeszcze jedno zaskoczenie. Otóż najrzadziej spotykanym kształtem grzyba na świecie jest kapelusik fikuśny tudzież nóżka zgrabnie toczona.

Piotr Grzegorzek

[vc_facebook]