Rok 2022 jest między innymi Rokiem Botaniki. Mija bowiem 100 lat od założenia Polskiego Towarzystwa Botanicznego. Będąc jego członkiem, pozwolę sobie w tym roku przybliżyć więcej gatunków takich naszych zielonych sąsiadów. W dziewięćdziesiątym czwartym epizodzie poznamy mydlnicę lekarską – Saponaria officinalis z rodziny goździkowatych – Caryophyllaceae.

Nasza bohaterka należy do gatunków bardzo pospolitych. Zajmuje bardzo często siedliska ruderalne. Nieliczne są skrawki kraju, gdzie jej nie stwierdzono. Poza formą dziką istnieje odmiana pełnokwiatowa uprawiana w ogrodach, ale i ona dziczeje. Generalnie znajduje się w trakcie powiększania swojego zasięgu oraz zwiększania liczebności osobników na stanowiskach.

Najważniejszym surowcem leczniczym z tego gatunku są kłącza z korzeniami. Na początku zastosowanie poza medyczne. Można ją wykorzystywać jako źródło substancji piorącej. Zalecano tak postępować dawno temu w odległym PRL-u, kiedy chodziło o delikatne wyroby dziewiarskie. Odwarem z korzeni można wywabiać plamy na odzieży. Ma zastosowanie w kosmetyce. Z ukraińskiego kompendium dowiedziałem się, że wykorzystuje się ją również przy produkcji chałwy, kremów, napojów orzeźwiających, piwa.

Trudno w kilku zdaniach opisać wszystkie pozytywne aspekty stosowania tego gatunku w lecznictwie. Jest niemalże lekiem na wszystko. Jednakże zaleca się ostrożność, bo lekarstwo może być za mocne. Po prostu zgodnie z klasycznym sloganem reklamowym przed użyciem skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, gdyż każdy lek niewłaściwie stosowany prędzej zaszkodzi, niż pomoże. Im większa dawka, tym gorzej.

I na zakończenie tradycyjna mantra. Co do reszty szukajcie, a znajdziecie. W gruncie rzeczy najważniejsze jest wiedzieć, jak ta roślina wygląda, bo nigdy nie wiadomo kiedy taka wiedza może się przydać.