Jesteś pracownikiem? Sprawdź, czego nie wiesz o rynku pracy!

Rynek pracy jest dynamiczny jak nigdy dotąd. Zmienia się wraz z kolejnymi pokoleniami, które rozpoczynają swoją karierę zawodową. A to właśnie teraz na rynek pracy wkraczają słynne Z-tki, czy Millenialsi. Urodzeni między 1980 a 2000 rokiem mają zupełnie inne podejście do swoich służbowych obowiązków. A to wpływa na wszystkich pracowników, również innych generacji. Sprawdź, co nowego dzieje się na rynku pracy!

Poniedziałkowe absolutne minimum

To trend, który wkracza do Europy ze Stanów Zjednoczonych za sprawą twórców Tik Toków. Za oryginalną angielską nazwą bare minimum Monday kryje się chęć poradzenia sobie z tzw. traumą poniedziałku. Wiele młodych osób stresuje się kolejnym tygodniem pracy tak bardzo, że już w niedzielę dosłownie wpadają w panikę, przez którą m.in. nie mogą zasnąć. Nie rozluźniają ich żadne rozrywki, czy techniki relaksacyjne – zamiast tego czują tylko lęk.

Presja produktywności, szczególnie w ogromnych korporacjach, jest tak duża, że wywołuje u ludzi stres. Próbą jego zmniejszenia jest Poniedziałkowe absolutne minimum. Metoda polega na tym, aby w pierwszy dzień tygodnia, wykonać tylko te projekty, które muszą być zrealizowane. Pracownik nie bierze wówczas na siebie dodatkowych obowiązków i nie zostaje po godzinach.

Takie założenie ma zmniejszać stres przed nowym tygodniem pracy. Dokładnie planujemy, ile obowiązków będziemy mieć i wiemy, że są one możliwe do zrealizowania. To także sprawia, że przejście między weekendem a dniami pracującymi jest łagodniejsze i bardziej płynne. Autorka trendu Marisa Jo Mayes zauważa, że dzięki bare minimum Monday jest dokładniejsza w wykonywaniu zadań, bardziej produktywna i… spokojna.

Odejdę z pracy po cichu, czyli quiet quitting

Młode pokolenie zmienia rynek pracy swoim podejściem. Pracownicy z pokolenia Z uważają, że przepracowywanie się, zostawanie po godzinach i „przekraczanie swoich własnych granic” (szczególnie w pracy) nie jest dla nich. Nie chcą brać udziału w wyścigach, czy wspinać się po szczeblach kariery. Dalecy są również od kultu, w którym odmieniane przez przypadki jest słowo firma. Złota era pracodawców najwyraźniej minęła.

Spada zaangażowanie pracowników w wykonywane obowiązki – i to właśnie jest quiet quitting, czyli ciche odchodzenie. Nazwa może być myląca. Chodzi tu bowiem o tak głębokie dystansowanie się do wykonywanej pracy, że choć pracownik fizycznie się w niej znajduje, to mentalnie jest z nią związany bardzo słabo. Całe zespoły robią więc tylko to, co muszą. Potrzebują przyjaznego środowiska pracy, aby zaangażować się bardziej: jasno wytyczonych przerw, urlopów i zachęcania do realizacji idei work-life balance.

Z czego bierze się taki trend? Pracownicy mówią teraz otwarcie o tym, co spotyka ich w pracy: jak działają ich zespoły, co mówią menadżerowie i o czym zapominają szefowie. Lubią się tym dzielić, szczególnie na łamach mediów społecznościowych, ale nie tylko. Rozwija się na rynku nowa forma bycia życzliwym i lojalnym wobec kolegów po fachu. Wielu pracowników decyduje się konkretnie i rzeczowo opisywać sytuację w firmie, aby rekrutujący wiedzieli, czego mogą się spodziewać.

Sprawdzę firmę, zanim jeszcze do niej wejdę…

Na łamach takich portali jak workornot.pl pracownicy informują siebie nawzajem o tym, jak przebiega praca w konkretnym miejscu. Jest to bardzo ciekawe zjawisko. Widzimy tu bowiem przekierowanie z myślenia „pracodawca jest najważniejszy”, na „ludzie, tacy jak ja, mają znaczenie”.

Portal Work or not cieszy się popularnością, ponieważ pozwala na anonimowe wpisy, a sama wyszukiwarka firma jest prosta w obsłudze. W komentarzach można zawrzeć najważniejsze informacje o przedsiębiorstwie i jego pracy, a z ocen liczbowych wyciągana jest średnia. Już na pierwszy rzut oka widać, czy pracodawca sprawdza się w 100%, czy może 60.

Pracownicy chcą w ten sposób pomagać sobie nawzajem. Taka forma życzliwości pozwala w skrajnych sytuacjach uchronić się rekrutującym od firmy, która nie płaci. Standardowo jednak daje możliwość wyboru środowiska pracy na takie, w którym faktycznie się odnajdujemy – z naszym tempem wykonywania obowiązków, sposobem organizacji, czy temperamentem menadżera.