To nie przypadek, że nad kaplicą Najświętszej Maryi Panny jasnogórskiego sanktuarium narodowego zostały umieszczone stacje drogi krzyżowej Chrystusa, namalowane przez Jerzego Dudę Gracza. Są one nie tylko wizją artysty, ale przedziwnym wyznaniem wiary prostego ludu, którego Duda Gracz był bacznym obserwatorem, a darem otrzymanym od Boga mógł to swoim językiem nazwać i wyrazić.

W tę dzisiejszą Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa wpisuje się zarówno w naszą polską, jak i europejską rzeczywistość, dziesiąta stacja wspomnianej jasnogórskiej drogi krzyżowej, Chrystus z szat obnażony. Na pierwszym planie jest postać Chrystusa wprawdzie obdartego z szat, ale nie z godności. Jego oczy są przymknięte, twarz wyraża smutek, ale nie rozpacz. Doskonale wiedział, że te ludzkie wyroki ludzi świątyni i polityki, to żałosne przedstawienie, prawdziwym sędzią jest On i jasno powiedział to arcykapłanowi (por. Mt 26,64). Ciało Jezusa jest pełne ran zadanych przez ludzi, którzy w swej głupocie bili bezbronnego i niewinnego, bezmyślnie zawierzywszy przywódcom. Na głowie Jezusa znajduje się upleciona korona z cierni. Artysta tak namalował owe ciernie, że splatają się one z promieniami monstrancji, niesionej podczas procesji Bożego Ciała. Postać Jezusa z szat obnażonego została umieszczona właśnie na tle tradycyjnej procesji Bożego Ciała, takiej na wskroś tradycyjnej, tłumnej, uroczystej.

Artysta wykrzyczał tym obrazem, że istotą naszej wiary jest wiara w to, że w tej umęczonej ludzkiej postaci skazanego przez świat Chrystusa jest prawdziwy Bóg, miłosierny, kochający i sprawiedliwy. Wiara w to, że pod postacią chleba w kształcie okrągłego opłatka, jest dokładnie ten sam Bóg. Skoro bowiem, Ten, który stworzył świat, i Ten, który będąc Bogiem, stał się człowiekiem, z miłości do nas, i Ten, który oddał swoje ludzkie życie i zmartwychwstał, mówi na ten chleb – to jestem Ja; to jest moje ciało, to czy przeczenie Bogu jest mądre?

Tak, jak kiedyś do Żydów, tak dzisiaj do nas Jezus mówi: Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli ktoś spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. Chlebem, który Ja dam, jest moje Ciało, wydane za życie świata. I dalej dodaje: Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym.

Na obrazie Dudy Gracza, Jezus obnażony i jednocześnie eucharystyczny, jest dobrym pasterzem prowadzącym tych, którzy Mu zawierzyli, choć, na co wskazują ich twarze, łatwo im nie jest. Jest dla nich pasterzem i jednocześnie pokarmem.

Jest jeszcze jedno przesłanie tego obrazu. Otóż przed laty, kiedy miałem zaszczyt rozmawiać z św. Janem Pawłem II, kiedy usłyszał, że jestem na studiach w Wiedniu, wyraził ciekawy wniosek ze swojej pielgrzymki do Austrii. Stwierdził, że choć duchowieństwo przyjęło go z dużą rezerwą, to jednak wyjechał z głębokim doświadczeniem głębokiej wiary zwyczajnych Austriaków, wiara, która przetrwa wiele. Duda Gracz w dziesiątej stacji wyraził podobną opinię o nas Polakach, ukazując mądrość prostej wiary, prostego ludu, której ani politycy, ani uczeni w piśmie, ani przestraszeni czy też układni ludzie świątyni, nie zniszczą. Lud, który karmi się Chrystusem, nie zginie.

Może to ostatni czas, aby każdy z nas zatrzymał się i postawił sobie podstawowe pytanie: czy ja wierzę w obecność Jezusa w Eucharystii? Czy mam odwagę przyznać się do Niego przed tym światem, w którym śmiertelni krzyczą, że są bogami, na dodatek z głębokim przekonaniem, że są normalni.

Ks. Lucjan Bielas

Link do obrazów Drogi Krzyżowej Jerzego Dudy Gracza

http://edusens.blogspot.com/2014/04/golgota-jasnogorska-jerzego-dudy-gracza.html