Jemioła w starym sadzie

Niedawno dotarła do nas informacja, że w starym sadzie w Byczynie – drzewa mają ponad 60 lat – na jabłoni z odmiany szara reneta wyrosła jemioła. Ten półpasożyt pojawia się na wielu gatunkach drzew i krzewów liściastych. Jako taki nie stanowi zagrożenia dla swego gospodarza. Z natury zasiedlone przez drzewo ograbia z wody i soli mineralnych, ale stara się wyżywić samodzielnie, praktykując fotosyntezę.

Pewne badania dowiodły, że w wielu przypadkach dzieli się swoimi asymilatami ze swoim gospodarzem. Generalnie oceniając ten układ, można go zaklasyfikować jako niską szkodliwość społeczną czynu. Wypadki są sporadyczne, ponieważ niekiedy ciężar kuli jemioły może doprowadzić do urwania się jej wraz z gałęzią, na której wyrasta. Odwiedzając byczyński sad, zauważyliśmy więcej kęp owocującej jemioły na innych jabłoniach z tego sadu.

Owoce jemioły są pokarmem wielu gatunków ptaków i to one ją rozsiewają tu i ówdzie. Nasz gospodarz oznajmił, że nie ma zamiaru usuwać gości swoich jabłoni, dając siłom natury pewną swobodę zgodnie z maksymą Jerzego Owsiaka – „róbta co chceta”.

Piotr Grzegorzek