Na wszystkich portretach płacze i długie malują jej włosy. Patronko ognia, który w nas płonie głodu, któremu nigdy nie dosyć…
Święto św. Marii Magdaleny katolicy wszystkich obrządków obchodzą w tym samym dniu – 22 lipca. Jej kult jest znany w chrześcijaństwie od pierwszych wieków.
W instrukcji do wydania Kalendarza Rzymskiego Kościół postanowił, że dzień ten jest świętem kobiety, której ukazał się Chrystus w poranek Zmartwychwstania, a nie siostry Łazarza lub niewiasty pokutującej.
Jest to więc Maria, którą nawrócił Jezus i która wraz z Maryją, Jego matką i świętym Janem, była świadkiem Jego ostatnich chwil. Została nazwana Magdaleną od miasta Magdali (Wieża Ryb) w Galilei.
Maria z Magdali utożsamiana bywała z bezimienną grzesznicą, która łzami obmyła nogi Zbawiciela i własnymi włosami je wytarła, namaszczając głowę cennym olejkiem w czasie uczty u faryzeusza Szymona.
Liczba siedem
Św. Magdalena pozostaje dla nas jedną z ewangelicznych kobiet, które wspomina św. Łukasz:
„Następnie wędrował (Jezus) przez miasta i wsie, nauczając i głosząc Ewangelię o Królestwie Bożym. A było z Nim Dwunastu oraz kilka kobiet, które uwolnił od złych duchów i od słabości. Maria, zwana Magdaleną, którą opuściło siedem złych duchów: Joanna, żona Chuzy
– zarządcy u Heroda, Zuzanna i wiele innych, które im usługiwały ze swego mienia”.
Jezus więc uwolnił ją z jakichś szczególnych więzów szatańskich, które ewangelia uwypukla przez symbol biblijnej liczby „siedem”, określającą pewną całość, totalne zniewolenie.
Ewangelia nie mówi, że była kobietą złych obyczajów. Są to tylko domysły. Doznała od Jezusa szczególnej łaski i jej miłość do Niego jest w ewangelii szczególnie podkreślona.
Magdaleno płacząca nad Mistrzem,
daj wędrowcom swą ufność i pokój,
bo jest dobroć silniejsza niż wszystko.
Bo jest miłość aż tak ogromna,
bo jest ręka aż tak miłosierna..
i każdego przygarnąć gotowa.
Św. Magdalena w tradycji
Według Ojców Wschodnich św. Magdalena udała się za św. Janem Apostołem do Efezu i tam zmarła. Kiedy Turcy zawładnęli miastem, miano jej relikwie przenieść do Konstantynopola za cesarza Leona Filozofa (886 – 912).
Gdy Krzyżowcy opanowali Konstantynopol, mieli z kolei zabrać relikwie do Francji, do Vezelay, gdzie do dnia dzisiejszego doznają czci.
Według legend prowansalskich z X – XI wieku św. Magdalena wraz z Łazarzem i Martą z Betanii przeprawili się łodzią przez morze i dotarli do południowej Francji w okolice Marsylii, gdzie Łazarz został pierwszym biskupem.
Magdalena miała zamieszkać w jaskini koło Sainte Baume jako pustelnica i pokutnica.
Jako patronka
Św. Magdalena ma długą tradycję patronatu. Jest patronką kobiet pokutujących, uczniów, studentów, więźniów, bednarzy, fryzjerów, handlarzy winem, ogrodników, odlewników ołowiu, producentów rękawiczek, perfum i pudru, tkaczy wełny, właścicieli winnic, sprowadzonych na złą drogę, dzieci które mają trudności w chodzeniu. Jest patronką Zakonu Magdalenek.
Na obrazach przedstawiana jest najczęściej z czaszką, krzyżem lub Chrystusem.
g. frąs
Czy można połączyć wypoczynek blisko natury, jednocześnie zachowując pełen komfort i wygodę? W takim przypadku…
Drzwi ukryte, znane również jako drzwi tajemnicze lub kamuflowane, są projektowane tak, aby harmonijnie wtapiały…
Wybór odpowiedniego psychologa online może wydawać się wyzwaniem, szczególnie dla tych, którzy po raz pierwszy…
Regeneracja jest nieodłącznym elementem treningu każdego sportowca. Pomaga ona w przywracaniu sił po intensywnym wysiłku…
Niezależnie od tego, czy są kwaśne, czy słodkie, wiśnie są pyszne w deserach, napojach i…
Osoby zarabiające na terenie Niemiec często stają przed problemem założenia własnej firmy w tym kraju.…
View Comments
w katolicyzmie niestety nie od pierwszych wieków rozwinął się jej kult. Trzeba było czekać aż do XX w. by ją oczyszczono ze słów o pokutnicy i nierządnicy. Ale przecież to normalne, Kościół nigdy się nie myli...