Zwolnienia z podatku od środków transportowych

Zwolnienia z podatku od środków transportowych

Środek transportowy to bardzo ogólne określenie, mogące odnosić się zarówno do roweru, jak i kilkuosiowego tira. Osobną kwestią jest to, o jakim transporcie mowa, ponieważ lądowy to tylko jedna z możliwości. Tyle teorii – w praktyce podatek od środków transportowych dotyczy bardzo specyficznej i stosunkowo wąskiej grupy pojazdów użytkowych, zazwyczaj służących działalności gospodarczej. Reszta nie podlega opodatkowaniu lub jest wyłączona spod tego obowiązku ze względu na swoją specyfikę.

W dużym uproszczeniu, opodatkowaniu podlegają pojazdy o masie całkowitej przekraczającej 3,5 tony, w tym:

• autobusy,

• samochody ciężarowe o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 tony i niższej niż 12 ton oraz od 12 ton wzwyż,

• przyczepy i naczepy, które łącznie z pojazdem silnikowym ważą co najmniej 7 ton i mniej niż 12 ton oraz od 12 ton wzwyż, z wyjątkiem tych związanych wyłącznie z działalnością rolniczą prowadzoną przez płatnika podatku rolnego,

• ciągniki siodłowe i balastowe przeznaczone do użytku łącznie z naczepą lub przyczepą o dopuszczalnej masie całkowitej zespołu pojazdów w przedziale: powyżej 3,5 tony i mniej niż 12 ton oraz od 12 ton wzwyż.

Ta klasyfikacja jasno dowodzi, że pierwszą kategorią pojazdów zwolnionych z podatku od środków transportowych są te o masie niższej niż przyjęta w ustawie, czyli 3,5 tony. Oznacza to, że opłata nie dotyczy właścicieli samochodów osobowych, motorów czy motorowerów.

Pozostałe zwolnienia z podatku od środków transportowych nie są domyślne, ale ujęte w ustawie i dotyczą bardzo specyficznych pojazdów, które przy braku szczególnych okoliczności lub przeznaczenia byłyby objęte opłatą. Mowa o:

• środkach transportowych użytkowanych przez przedstawicielstwa dyplomatyczne, urzędy konsularne i inne misje zagraniczne, które korzystają z przywilejów i immunitetów na podstawie ustaw, umów lub zwyczajów międzynarodowych, oraz członków ich personelu, jak również innych osób zrównanych z nimi, jeżeli nie są obywatelami polskimi i nie mają miejsca pobytu stałego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zwolnienie obowiązuje pod warunkiem wzajemności, tj. w sytuacji, gdy władze państwa, które objęło zwolnienie, udzielą go również dyplomatom polskim.

• środkach transportowych sklasyfikowanych jako zapasy mobilizacyjne, pojazdy specjalne oraz pojazdy używane do celów specjalnych w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym,

• pojazdach uznanych za zabytkowe.

Ponieważ podatek od środków transportowych jest opłatą lokalną, gmina może wprowadzić inne zwolnienia dotyczące pojazdów, które nie zostały ujęte w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych. Więcej informacji o warunkach i wyłączeniach z opłaty znajdziesz na https://przyjazne-deklaracje.pl/podatek-od-srodkow-transportowych/

Wysokość podatku od środków transportowych jest obliczana na podstawie deklaracji podatkowej, którą składa użytkownik środka transportowego. W tym wypadku mowa o deklaracji DT-1, która po złożeniu staje się podstawą do określenia ostatecznej wysokości podatku. Opłatę wnosi się w urzędzie gminy, na terenie której zarejestrowany jest pojazd (na miejscu lub przez Internet), w dwóch ratach w ciągu roku – do połowy lutego i września.