Zdaje się, że Halloween wywodzące się z celtyckich Zaduszek znalazło w Polsce wielu sympatyków. Puszczamy wodze fantazji i straszymy tego dnia na potęgę, dzieci w szkołach i przedszkolach, dorośli na umyślnych wieczornych spotkaniach.

Przypuszczamy, że należycie do grona halloweenowych przyjaciół. Jak straszycie, skąd biorą się wasze pomysły na mrożące krew w żyłach oryginalne przebrania?
Pochwalcie się swoją nietuzinkową makabryczną wyobraźnią – wrzucajcie halloweenowe foty na naszego FB.

Na marginesie – Halloween wywodzi się z celtyckiego święta Samhain. Obchodzono je 31 października. Celtowie wierzyli w nieśmiertelność dusz. W wierzeniach celtyckich dusze zmarłych przez całe lato błądziły po polach, żywiąc się owocami ziemi. Jesienią głodne i zmarznięte dusze podchodziły pod domy w nadziei na choć odrobinę strawy. Wierzono, że w ostatnią noc października na świat wracają też złe duchy. Zabawiały się kosztem żywych. Halloweenowe obyczaje już w średniowieczu pojawiły się w Anglii. Emigranci zabrali je ze sobą do Ameryki Północnej. Wszystko za sprawą zarazy ziemniaczanej, która w połowie XIX stulecia panowała w Europie. Masowo więc emigrowano do Ameryki zabierając ze sobą dawne zwyczaje. Halloween w Ameryce pojawił się za sprawą Irlandczyków. Początkowo były to psoty dziecięce i straszenie najbliższych. Przebrania przywoływały życie pozagrobowe, maski z dyni miały wywoływać u ludzi zgrozę i odpędzać złe duchy i dusze potępione. Uczestnicy tej halloweenowej maskarady otrzymywali poczęstunek, co w linii prostej wywodzi się od ofiar składnych zmarłym w czasach pogańskich, a dla głodnych duszyczek przygotowywano jadło i napój.

Współczesne Halloween ma przerażać, choć lepiej uznać, że ma świetnie bawić, ale też ma przypominać o nieuchronności kresu życia doczesnego.
Jak się bawicie? Dajcie znać.

eb