Słowo na niedzielę: Dwie kobiety, dwóch mężów i Bóg

W czwartą niedzielę Adwentu wypadającą w bieżącym roku 24 grudnia, czyli we wspomnienie Adama i Ewy, a kończącą się Wigilią Bożego Narodzenia, mamy wyjątkową okazję uczestniczenia w wyjątkowym spotkaniu dwóch wyjątkowych kobiet, mających wyjątkowych mężów. A dzieje się to pod okiem samego Stwórcy.

Pierwsza z nich to matka wszystkich ludzi, Ewa. Jesteśmy wdzięczni jej i jej mężowi Adamowi, za wejście z Bogiem w świadomą współpracę w dziele stwarzania. To oni ją zapoczątkowali. Ich potomkowie, do których się zaliczamy, są tylko kontynuatorami tego wyjątkowego w skali wszechświata dzieła.

To dziedzictwo ma jednak pewną skazę, którą nazywamy grzechem. Ewa, skuszona przez Szatana, okazała Bogu nieposłuszeństwo, wchodząc w przestrzeń zarezerwowaną tylko Jemu, decydując o tym: co jest dobre, a co złe. Skusiła męża, który ją w swoim sercu postawił ponad Bogiem i tak oboje zgrzeszyli. Nazywamy ten grzech pierworodnym, albowiem jego skutki są dziedziczne. Utracenie podstawowej wartości, a mianowicie – przyjaźni z Bogiem, oraz nieustanna skłonność do zła, a szczególnie do uzurpowania sobie prawa o decydowaniu o tym, co dobre, a co złe. Świadomi tego dramatu powinniśmy być jednak wdzięczni Adamowi i Ewie za to, że tak do końca z Bogiem nie zerwali, tak, jak to uczynił Szatan, a przez to zostawili Stwórcy przestrzeń na Jego miłosierdzie, które okaże później w ich potomku, a swoim synu, Jezusie Chrystusie.

Przez czytania mszalne czwartej niedzieli Adwentu, spotykamy się dzisiaj z drugą kobietą, Pierwszą Damą w dziejach świata, z Najświętszą Maryją Panną.

Bóg przygotował w Niej mieszkanie dla swojego Syna. Ten akt przygotowania nazywamy Niepokalanym Poczęciem. Ten, który jest poza czasem i jest wszechmocny, czyli może to, czego my nie możemy, na mocy przyszłych zasług Jezusa, zachował Maryję od dziedzictwa grzechu pierworodnego. Obdarzona wolną wolą Jak Adam i Ewa i jak każdy człowiek, nie zrobiła jednak w swoim sercu bałaganu i nie popełniła grzechu. Anioł Pański mógł wejść do Niej i nie było to jedynie fizyczne spotkanie. Przez porządek, jaki miała w sobie, ta rozmowa dotknęła sedna jej ludzkiej egzystencji, Jej duszy i Jej serca, tak głęboko, jak w nikim innym. To tu doświadczyła Jego wszechmocnej miłości przekraczającej to, co ludzkie. To tu padła najważniejsza decyzja człowieka w dziejach świata, na mocy której Syn Boży mógł począć się w jej łonie, jako prawdziwy człowiek, aby dokonać tego, co po ludzku było niemożliwe, odkupić ludzkość z grzechu. Będąc świadomą faktu, że jest poślubiona mężowi, postawiła Boga ponad człowiekiem i tym naprawiła to, co popsuli pierwsi rodzice.

Czwarta niedziela Adwentu jest w tym roku 2023 szczególną okazją do głębszej refleksji nad człowiekiem i jego relacją do Boga. – Nad ludzką wolnością i odpowiedzialnością, nad konsekwencjami decyzji rodziców na los dzieci – nad świętością ciała, a szczególnie ciała kobiety – nad tym, że ludzkie życie zaczyna się od poczęcia i jest darem Boga, a nie własnością człowieka – nad tym, że Bóg nas nieskończenie kocha, jest nieskończenie miłosierny, ale właśnie dlatego też decyzję tego człowieka, który mimo wszystko postanowi być w ręku Diabła, uszanuje i pozostawi go tam na zawsze.

Jest to twarda refleksja na te czasy, w których ludzie próbują decydować, co jest dobre a co, złe.

Ks. Lucjan Bielas