Koszty uzyskania przychodów w przypadku umów o pracę i ich wysokość

Główna zasada stanowi, że kosztami uzyskania przychodu, są koszty poniesione w celu uzyskania przychodu. W tym miejscu zaczęły się pojawiać pytania, czy osoby zatrudnione w ramach umowy o pracę mogą korzystać z odliczenia kosztów uzyskania przychodu, podobnie jak w przypadku skali podatkowej, by obniżyć swoje zobowiązania. Ustawodawca zdecydował, że określi rodzaj ryczałtowych kosztów uzyskania przychodu ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych. Jest to konstrukcja trochę podobna do kwot wolnych od podatku, jednak w tym przypadku nie jest wprost uzależniona od wysokości przychodów podatnika. Ustawodawca zdecydował, że wskaże jedynie górne kwoty limitowe (dla okresu miesięcznego oraz dla okresu rocznego), z którego podatnicy mogą skorzystać.

Wysokość kosztów i określone limity uzyskania przychodów

Ustawodawca zdecydował, na temat wysokości kosztów uzyskania przychodów ze stosunku służbowego, pracy, spółdzielczej pracy i pracy nakładczej, w dość charakterystyczny sposób (znany podatnikom między innymi z podziałów skali podatkowej czy kwoty wolnej od podatku) – podzielił podatników na różne grupy i wskazał, które do jakich kwot chce je wspierać i które najmocniej. Zasady zostały określone w art. 22 ust 2, ustawy o PIT. Zgodnie z nimi, koszty uzyskania przychodów, w przypadku na przykład umowy o pracę, kształtują się następująco:

1. Wynoszą 250 zł miesięcznie, a za rok podatkowy nie więcej łącznie niż 3000 zł:

Taki limit ustawodawca ustanowił w sytuacji, gdy podatnik uzyskuje przychodu z jednego źródła. Może to być zarówno stosunek służbowy, jak i stosunek pracy, spółdzielczy stosunek pracy czy praca nakładcza.

2. Wynoszą rocznie nie więcej niż 45000 zł (łącznie):

Taką kwotę maksymalną wskazuje ustawa o PIT, w sytuacji, gdy podatnik uzyskuje przychody z więcej niż jednego źródła (stosunku służbowego, stosunku pracy, stosunku spółdzielczego pracy lub pracy nakładczej).

3. Wynoszą 300 zł miesięcznie, a za cały rok podatkowy łącznie nie więcej niż 3600 zł:

Ta wysokość limitowa została wskazana przez ustawodawcę w sytuacji, jeżeli miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika położone jest poza miejscowością, w której znajduje się jego zakład pracy (czyli pracownik na przykład dojeżdża z innej miejscowości). Należy dodatkowo spełnić wymóg nieuzyskiwania dodatku za rozłąkę.

4. Wynoszą rocznie nie więcej niż 5400 zł za rok podatkowy:

Tak ustawodawca ustanowił najwyższy ogólny próg limitowy dla kosztów uzyskania przychodów, w przypadku przychodów z stosunku służbowego, stosunku pracy, czy spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej. Może z niego skorzystać podatnik, który spełnia dwa warunki. Po pierwsze uzyskuje przychody z więcej niż jednego źródła (i chodzi tutaj o więcej niż jeden stosunek służbowy, stosunek pracy, spółdzielczy stosunek pracy lub pracy nakładczej). Po drugie zaś, miejsce jego czasowego lub stałego zamieszkania położone jest poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy (pracownik dojeżdżający) a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę.