Jaworznianka Joanna Partyka prezentuje swoje różnorodne obrazy olejne w Galerii ExLibris Miejskiej Biblioteki Publicznej. Wystawa do soboty 23 kwietnia. Wśród prezentowanych prac te dawne, ale też pięć nowych prac z ostatniego roku, w tym kaczki jesienią, żaglowiec i zima. Jak mówi artystka czuje się bardzo szczęśliwa, gdy maluje.

Ela Bigas: Wystawę, pewnie nie bez powodu, zatytułowano „Pejzaż duszy”. Jaka jest więc pani dusza?
Joanna Partyka: Kocham wszystko co piękne, widzę to, czego być może nie widzą inni, widzę ten świat wkoło nas, jaki stworzył Pan Bóg, to piękno tego świata. W tym zabieganiu ludzie nie zwracają na to uwagi, a piękno dodaje siły, a popatrzenie na ten świat inaczej daje spokój.

Na wystawie uwagę przykuwa duży obraz anioła stróża prowadzącego małego chłopca. Ten obraz znamy znad swoich dziecięcych łóżeczek. Czy ma go pani nadal?
Dostałam ten obraz od koleżanki, poprosiła, żeby go namalować. Ten obraz powstał więc rzeczywiście z małego obrazka.

Czy odkryła pani ostatnio malarza, który panią zachwycił?
Zawsze podziwiałam dawnych malarzy. Wszystko zaczęło się od wycieczki szkolnej do galerii w krakowskich Sukiennicach. Gdy zobaczyłam te ogromne obrazy olejne, marzenie, żeby malować pozostało. Moja mamusia bardzo ładnie malowała. Miała nas sześcioro, nie było kiedy malować. Mnie więc przekazała farby i tak się zaczęło.

Pani prace bardzo się podobają.
Tak, podobają się. Ludzie, którzy mają te prace mówią, że się dobrze z nimi czują. Warto malować dlatego, żeby komuś sprawić przyjemność, ale one same też dają mi dużo takiej radości.

Czy pani prace wiszą na ścianach pani mieszkania?
Tak, część wisi, ale część jest schowana. Zmieniam je w zależności od pory roku, nastroju. Tak jest ciekawie.

Co w pani artystycznych planach?
Ja nigdy nie planuję. To samo przychodzi, jak jeździmy na plenery, to wtedy maluję. Choć czasami coś odmaluję, ponieważ coś mi się bardzo podoba i sprawdzam, czy ja też tak potrafię. Maluję też dużo rzeczy, które zapamiętałam z wyjazdów.

Na wystawie prezentuje pani dwa obrazy polskich dworków. Pewnie pani ten temat lubi.
Polskie dworki to ciekawy temat. Jakiś dworek z kartki i do tego mój pejzaż polski, całe jego otoczenie wymyśliłam sobie sama. Ja lubię tak robić, żeby było coś mojego.

Dziękuję za rozmowę
Ela Bigas