Jeżeli prowadzisz własną firmę, która zajmuje się handlem, produkcją bądź dostarczasz inne usługi, które ze względu na wysokie koszty wymagają od Ciebie wystawiania faktur VAT z odroczoną płatnością, przez co martwisz się czasem czy uda Ci się zachować płynność finansową – to faktoring może okazać się idealnym rozwiązaniem.

Faktoring jest to pojęcie oznaczające wykup przez podmiot świadczący usługę faktoringu (faktora) nieprzeterminowanych wierzytelności przedsiębiorstw (faktorantów) należnych od kontrahentów z tytułu dostaw towarów i usług. W ten zakres wchodzi również świadczenie dodatkowych usług takich jak inkaso należności, prowadzenie rozliczeń, śledzenie płatności i pomoc w egzekwowaniu należności przeterminowanych. W procesie faktoringu biorą udział trzy podmioty. Faktor czyli firma, która skupuje nieprzeterminowane wierzytelności – faktury VAT. Firma wystawiająca faktury, których termin płatności nie upłynął i które nie zostały jeszcze opłacone, to faktorant. Trzecim podmiotem jest dłużnik czyli klient faktoranta. W rzeczywistości umowa faktoringowa ma charakter dwustronny – zawierana jest pomiędzy faktorem a faktorantem. Faktoring bywa błędnie kojarzony tylko ze sprzedażą wierzytelności (cesją), podczas, gdy łączy w sobie cechy różnego rodzaju umów i ich elementów.

Faktoring jest powszechnie znaną i usankcjonowaną wprawie międzynarodowym praktyką biznesową. Jego zasadę funkcjonowania w międzynarodowym obrocie handlowym określa konwencja zawarta w Ottawie 28 maja 1988 roku. Władze naszego kraju nie ratyfikowały tej konwencji jednakże zawarte w niej normy prawne są stosowane. Faktoring w polskim prawie jest umową nienazwaną, w odróżnieniu od kredytu czy leasingu. Do faktoringu stosuje się przepisy kodeksu cywilnego i kodeksu spółek handlowych. Zazwyczaj umowy faktoringowe tworzy się w oparciu o zasadę swobody tworzenia umów (ary.353 k.c.), a cesja wierzytelności w oparciu o przepisy art. 509 i dalszych kodeksu cywilnego, jeżeli nie ma ograniczeń umownych lub ustawowych.

Wyróżniamy różne rodzaje faktoringu. Zależy on od zakresu oferowanych usług i formy płatności. Faktoring pełny (właściwy, bez regresu) jest wtedy, gdy faktor przyjmuje na siebie całe ryzyko związane z wypłacalnością dłużnika. W następstwie sam dochodzi swoich należności. Jeżeli faktor nie chce podjąć takiego ryzyka, wówczas mamy do czynienia z faktoringiem niepełnym. W faktoringu mieszanym ryzyko rozłożone jest na obie strony.

Przykładem biznesu w którym możemy zastosować faktoring jest budowa hal stalowych. Takie przedsięwzięcie wiąże się dla inwestora z dużymi kosztami. Wykonawca wiedząc o tym, może skorzystać z faktoringu, dzięki czemu utrzyma swoją płynność finansową i będzie mógł wykonywać kolejne projekty.

Usługi faktoringowe w Polsce realizują banki i zależne od nich instytucje.