W GEOsferze zorganizowano wykład o znanym geologu i podróżniku.
Plakat zapraszający do wysłuchania wykładu o Emilu Dunikowskim zawierał notkę biograficzną, o tym znakomitym geologu. Oświatowe zadanie – Ośrodka Edukacji Ekologiczno-Geologicznej, jakim jest „GEOsfera” w Jaworznie – dobrze spełnił. Zachęcająco informował także o wykładowcy, który z prelekcją do nas przyjechał: dr hab. Andrzej Wójcik, prof. PAN.
Szczegółowa wiedza o Emilu Dunikowskim jest do zdobycia wyłącznie w materiałach archiwalnych, w czasopismach jemu współczesnych. Biblioteka Polonia zadbała o internetowe udostępnienie publikacji Dunikowskiego. Są do czytania online.
Emil Dunikowski, prof. geologii na Uniwersytecie Lwowskim, był człowiekiem wielu talentów i wszechstronnych zainteresowań. Podróżował w celach badawczych. Był w Ameryce, Azja, na Dalekim Wschodzie, w Japonii …. .
Na Podolu, w Karpatach umiał bezbłędnie wskazywać miejsca wierceń. Wzbogacił się na nafcie, okazałą willę wybudował we Lwowie. Krocie wydawał na realizacje badań, na podróże. Uczestniczył w licznych kongresach naukowych. Jest prekursorem geoturystyki. Kiedy znalazł się w tarapatach finansowych willę sprzedał, ze swoich pasji nie zrezygnował.
Wykład zaciekawił słuchaczy. Po jego zakończeniu rozmawialiśmy z prof. Andrzejem Wójcikiem o rodzinie Dunikowskich. Z Krakowa przyjechał wysłuchać wykłady pan Mateusz, doktorant badający losy tej rodziny.
Rozmawialiśmy także o konieczności wnikliwych prac archiwalnych, również w archiwach niemieckich. Może tam jest wiedza o Zbigniewie Dunikowskim, to syn Emila, który kontynuował badania ojca. A przede wszystkim miał nowatorskie pomysły: pozyskiwanie złota, promienie „Z”. Bardziej alchemik niż naukowiec – tak był postrzegany. Profesor mówił o jego badaniach i o nie sfinalizowaniu tych prac. To intrygujący temat wart opracowania.
Nie ma monografii Emila Dunikowskiego, tym bardziej cenne są zestawienia bibliograficzne zawartości czasopism, sporządzone przez prof. Andrzeja Wójcika. Dunikowski drukował w licznych czasopismach np.: „Gazeta Lwowska, „Gazeta Narodowa”, „Słowo Polskie, „Przegląd Emigracyjny”.
Zmarł 24 czerwca 1924 roku miał 69 lat. „Nowości Geograficzne” napisały: „Pozostawił liczne zastępy poważnych uczniów. Chorował wedle swej przepowiedni tylko raz w życiu – śmiertelnie”.
Ośrodek Edukacji Ekologiczno-Geologicznej „GEOsfera”, pięknie przygotował salę, zaprosił słuchaczy na kawę i herbatę, zadbał o interesujący temat prelekcji.
Oby więcej takich wykładów, a co za tym idzie ciekawych dialogów wykładowców i słuchaczy.
Barbara Sikora
