15 sierpnia obchodzony jest jako święto Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, które zwane jest również świętem Matki Boskiej Zielnej.
Choć dnia tego począwszy od VII wieku organizowano uroczyste procesje to dogmat o Wniebowzięciu Maryi Panny kościół zawdzięcza papieżowi Piusowi XII, który w 1950 roku ogłosił prawdę wiary, że Maryja wzięta została do nieba wraz ze swoją duszą i swoim ziemskim ciałem.
Jest to dzień, w którym wierni święcą zioła, kwiaty i zboża.
Od 30 lat w jaworznickiej kolegiacie tego dnia Koło Gospodyń Wiejskich i zespół śpiewaczy „Jaworznianki” dziękują Bogu za szczęśliwy rok, prosząc o dalsze łaski, zdrowie i błogosławieństwo dla członków zespołu. Nie inaczej w tym roku. Członkowie zespołu na mszy świętej o 10.30 poświęcili chleb z krzyżem z maku, owoce a wśród nich winogrona, jabłka, gruszki, śliwki, brzoskwinie i bukiet z kwiatów z ogrodu byłej „Jaworznianki” Marii Płonki, która od 30 lat, z roku na rok przygotowuje bukiet z kwiatów i ziół zerwanych we własnym ogrodzie. Bukiet tworzą kolorowe mieczyki, słoneczniki, cynie, floksy, mięta i lubczyk.
W to szczególne święto wierni oddają cześć Matce Boskiej śpiewając tzw. pieśni maryjne, jak choćby te znane od dziesiątek lat: „O Maryjo w niebo uniesiona, nad anielskie chóry wywyższona”, czy „Królowej anielskiej śpiewamy” i „Zdrowaś Maryjo Boga rodzico”.
Kazanie tego dnia wyraźnie nawiązywało do Wniebowzięcia. Ksiądz podkreślał w nim, iż to wyjątkowa uroczystość niosąca o szczególne przesłanie. Matka Boga, jedna spośród nas, ma swój ziemski rodowód. Nie obca jej boleść, radość, smutek. Jako jedna z nas została wzięta do nieba, a więc i my się tam znajdziemy. Żeby tego doświadczyć musimy oddać się podstawowemu chrześcijańskiemu powołaniu – świętości. Albo będziesz świętym albo będziesz nikim. Aby zasłużyć na niebo – podkreślał ksiądz – należy żyć dobrze i pamiętać w swym codziennym działaniu o Bogu. Człowiek boi się nieba, nie chce tam szybko pójść, boi się śmierci i kresu żywota, zapominając o życiu wiecznym. Maryja przypomina nam w to święto – niebo jest dla ludzi dobrych, posłusznych woli Boga. Idą tam ci, którzy żyli w zgodzie z Jezusem Chrystusem.
W pewnym przeprowadzonym przed paru laty badaniu 90 proc. badanych potwierdziło, że wierzy w niebo, jednocześnie połowa z nich przyznała, że nie wierzy w piekło. Tymczasem trafiają tam ci, którzy żyli z daleka od Boga. Niebo Bóg oddaje tym, którzy do niego przychodzą. Wzorując się na Maryi będziemy blisko Boga i osiągniemy życie wieczne. Oto przesłanie tego szczególnego święta.
Mszę – jak nakazuje dawna tradycja – zakończyło święcenie ziół, kwiatów i pędów zbóż, aby służyły człowiekowi i zwierzętom, chroniły o chorób, a Bóg niech zachowa je przed zniszczenie. Od Boga wszak pochodzi bogactwo ziemi i wody.
„Bóg mi rozkoszą i weselem ducha”
