Na początek Czerwone Diabły

SALOS to nic innego jak Salezjańska Organizacja Sportowa. Piłkarskie Stowarzyszenie Sportowe SALOS w Jaworznie obchodzi w roku bieżącym 15. rocznicę powstania. Utworzone zostało w 26 sierpnia 2000 roku pod nazwą Stowarzyszenie Lokalne SALOS. Po 12-tu latach działalności, 1 lipca 2012 roku, postawione zostało w stan likwidacji, a końcem roku 2012 zostało rozwiązane. W grudniu tego samego roku powstało Piłkarskie Stowarzyszenie Sportowe SALOS przy O.S.P. Dąbrowa Narodowa w Jaworznie. Zanim ruszyły regularne rozgrywki, w pierwszym sezonie – 1999/2000 swoje mecze rozgrywała Liga Podwórkowa.

Przed tygodniem omówiliśmy pierwszy sezon rozgrywek piłkarskich SALOS-u, dziś informacja o rozgrywkach sezonu 2000/2001.

Liga podwórkowa swoje mecze rozgrywała na boisku przy plebanii w Dąbrowie Narodowej (sezon 1999/2000). Salezjanin ksiądz Mirosław Król – wikary miejscowej parafii, za przyzwoleniem proboszcza ks. Mariana Wątka, dwoił się i troił, by parafialne rozgrywki przyciągały jak największe rzesze młodych ludzi. A nie było to zadaniem łatwym, bo w Jaworznie w tym czasie funkcjonowało 6 klubów piłkarskich – Szczakowianka, Victoria (oba IV liga), Górnik, Ciężkowianka (oba klasa A), Zgoda Byczyna i nowo powstały klub MKS Podłęże (oba klasa B). Wszystkie te kluby prowadziły nie tylko drużyny seniorskie, ale także juniorów i trampkarzy.

Ksiądz Mirosław Król na początku był nie tylko organizatorem projektu, ale także sędzią, a nawet piłkarzem występującym na boisku.

W pierwszym sezonie w pracach organizacyjnych księdzu Królowi pomagali Włodzimierz Guja i Włodzimierz Michno. Potem dołączyli do nich Jerzy Bujniak, Eugeniusz Grabowski, Henryk Knapik, Edmund Knapik i Tadeusz Dziubek. I ci właśnie ludzie latem 2000 roku utworzyli grupę założycielską organizacji pod nazwą Stowarzyszenie Lokalne Salezjańskiej Organizacji Sportowej – SALOS. Prezesem zarządu został wybrany ksiądz Mirosław, jego zastępcą Jerzy Bujniak, sekretarzem Włodzimierz Guja, a skarbnikiem Eugeniusz Grabowski

Wspomina Jerzy Bujniak: Liga podwórkowa, która rozgrywała swoje mecze na prowizorycznym boisku przy plebanii w Dąbrowie Narodowej była pewnym doświadczeniem dla nas organizatorów rozgrywek. Po rejestracji stowarzyszenia, 26 sierpnia 2000 roku i podjęciu decyzji o prowadzeniu rozgrywek na wzór tych ligowych, trzeba było wiele zmienić. Przede wszystkim boisko piłkarskie pozostawiało wiele do życzenia. Na okres modernizacji boiska przy plebanii rozgrywki przeniesiono – na jeden sezon – na Łubowiec, w okolice starej Leśniczówki. Poza tym wprowadzono obowiązek noszenia jednolitych strojów. Koszulki każda drużyna miała takie same, ale zdarzało się, że numery wypisywane były na nich ręcznie

– flamastrem. Zawodnicy przebierali się w stroje sportowe „pod chmurką” lub w samochodach. Niektórzy przyjeżdżali na mecze juz przebrani. Ustalony został terminarz rozgrywek, a wszystkie mecze były protokołowane. Początkowo dokumentację rozgrywek prowadził ksiądz Mirosław, a potem ja mu pomagałem. Grano w soboty i niedziele, a drużyny które rozgrywały pierwszy mecz, miały obowiązek przygotowania boiska do gry

– wysypywały linie, zakładały siatki na bramki. Runda jesienna trwała od września do końca listopada, a ostanie mecze rozgrywane były przy padającym śniegu. Początkowo grali sami amatorzy, a potem, gdy do drużyn zaczęli wchodzili zawodnicy występujący w klubach sportowych – wprowadzono limit, nie więcej niż 3 zawodników uprawiających czynnie sport. Mecze trwały
2 x 30 minut, a na boisku występowały drużyny 8-osobowe.

W sezonie 2000/2001 prowadzone były rozgrywki w dwóch kategoriach wiekowych: młodszej – od IV klasy szkoły podstawowej do drugiej gimnazjalnej (początkowo zgłosiło się
7 drużyn) i starszej – od trzeciej klasy gimnazjalnej (rozpoczęło rozgrywki 14 drużyn). Łącznie w rozgrywkach brało udział 230 osób. Większość drużyn była z Dąbrowy Narodowej, ale były też z Borów czy Podłęża. Warto podkreślić, że w grupie młodszej występowała drużyna dziewczyn – Zbuntowane Anioły – która wygrała nawet jeden z meczów ze swoimi rówieśnikami chłopcami.

Najmłodszy zawodnik miał 9 lat, a najstarszy 44.

Wpisowe 5 zł od zawodnika – tworzyło fundusz, który potem przeznaczono na zakup nagród, wręczopnych na spotkaniu po zakończeniu sezonu. Przed rozpoczęciem sezonu i na jego zakończenie w kościele parafialnym w Dąbrowie Narodowej odbyły się uroczyste msze święte w intencji ligi salezjańskiej. Także w kościele miało miejsce wręczenie nagród po zakończeniu sezonu 2000/2001. Za tydzień ciąg dalszy.

TABELE Końcowe SEZONU 2000/2001
GRUPA STARSZA
1.    Czerwone Diabły    63    174:62
2.    Celtycy    60    143:45
3.    Bory    57    132:55
4.    Św. Wojciech    40    65:38
5.    Oldboye    37    96:87
6.    Czarni    33    119:86
7.    Krnąbrne Jury    31    71:58
8.    Dąbrowianka    24    63:99
9.    Nieznani    24    44:70
10.    Legwany    23    63:104
11.    Udinesse    20    60:116
12.    Milan    13    71:123
13.    Wieśniacy    13    56:163

GRUPA MŁODSZA
1.    Sznikers    34    130:21
2.    FC Metz    28    61:37
3.    Złote Kierpce    27    51:34
4.    Jawor    24    50:50
5.    Galatasaraj    15    42:69
6.    Ogniste Strzały    11    37:53
7.    Liwerpol    10    30:62
8.    Real    10    9:50
9.    Zbuntowane Anioły    3    16:94
Ryszard Karkosz