W listopadzie 1989 r. zwołano walne zebranie KGW. Dokonano na nim zmian w zarządzie koła. W maju 1991 r. zakupiono dziesięć oryginalnych gorsetów krakowskich oraz wstążki, które są niezbędnym elementem stroju krakowskiego.
Zakupiono je z funduszy pozyskanych z balu sylwestrowego z poprzedniego roku. Zespół prezentował się na miejskich i wojewódzkich przeglądach zespołów folklorystycznych. W następnym roku Krajowy Związek Rolników, Kółek i Organizacji Rolniczych za „szczególne osiągnięcia w rozwoju organizacji kółek rolniczych” przyznał KGW w Jeziorkach Odznakę za Zasługi dla Kółek Rolniczych.
W sierpniu 1994 r. członkinie koła w krakowskich strojach symbolicznie chlebem i solą powitały w kaplicy św. Józefa ks. Jerzego Dębskiego, którego nominowano proboszczem w nowo powstałej parafii. Od tego momentu członkinie koła corocznie uczestniczą z honorową asystą w procesjach Bożego Ciała. W imieniu mieszkańców witają gości uroczystości parafialnych i przygotowują parafialne spotkania opłatkowe. Również w sierpniu tego roku Józef Palian prezes Miejskiego Kółka Rolniczego za efektywna i prężną działalność ufundował KGW w Jeziorkach dwanaście par oryginalnych czerwonych, sznurowanych butów do stroju krakowskiego. We wrześniu 1994 r. powołano na zastępcę przewodniczącej Halinę Kęsik. We wrześniu tego roku odbyło się w Jeziorkach miejskie święto plonów. Gospodarzem uroczystości było KGW w Jeziorkach. Starościną dożynek była Maria Stachańczyk, starostą Janusz Kęsik. Wręczyli oni na ręce prezydenta miasta Andrzeja Węglarza wieniec dożynkowi i bochen chleba.
Jesienią 1998 r. rozpoczęto remont świetlicy. Od tego momentu członkinie koła spotykały się w tamtejszej szkole podstawowej. W tym czasie zespół Jeziorczanki uczestniczył w Wojewódzkim Przeglądzie Obrzędów i Pieśni, który odbył się w Domu kultury w Szczakowej. Wspólnie z uczniami szkoły podstawowej w Jeziorkach przedstawiono obrazek sceniczny „Pożegnanie zimy, powitanie wiosny”. W tym samym roku KGW zorganizowało w szkole spotkanie z dr Wandą Szutkowską, specjalistką drobiarstwa oraz agronomem Marią Bochenek. Po rocznej przerwie koło powróciło do wyremontowanej świetlicy. W budynku nie było mebli ani dekoracji, wobec czego zorganizowano bal sylwestrowy dla pozyskania funduszy na prowadzenie przez KGW działalności gospodarczej i kulturalnej. W październiku tego roku zakupiono w Krakowie dziesięć gorsetów do strojów krakowskich. W listopadzie 2000 r. zespól w kompletnych strojach krakowskich brał udział w uroczystości konsekracji kościoła w Jeziorkach. Panie z KGW przygotowały posiłki dla ponad 40 uczniów szkoły muzycznej w Lutomiersku, którzy uświetnili tę uroczystość. We wrześniu 2003 r. dyrekcja, nauczyciele, uczniowie szkoły podstawowej w Jeziorkach i rodzice uczniów zaprosili członkinie koła na wspólne biesiadowanie przy kociołku pieczonych ziemniaków. Wśród piosenek, które zaprezentowały Jeziorczanki była też ta o Jeziorkach: „Nasze Jeziorki – to część Jaworzna, Spokojna, cicha pachnąca wsią, Gdzie po-wczasować i mieszkać można. Codzienne życie powiązać z nią”. Zespół Jeziorczanki przy KGW był za swą działalność nagradzany wielokrotnie dyplomami, pucharami i nagrodami pieniężnymi. Od wielu tak instruktorem i akompaniatorem zespołu jest akordeonista Janusz Sołtysek. Teksty piosenek i przyśpiewek, które prezentuje zespół, pochodzą od starszych mieszkanek Jeziorek.
Ela Bigas na podst. „Historii jeziorek” Grażyny Gut i Jerzego Gut
