Pies asystent pełni nieocenioną funkcję – nie tylko pomocnika osoby z niepełnosprawnością w codziennej rzeczywistości, ale także wiernego towarzysza, cieszącego swą obecnością. Natalia Mucha, która gościła wraz z Amber w naszym studiu, opowiedziała nam, jak wygląda taka nieoceniona pomoc psa asystenta.
Pies asystent dla osób z niepełnoprawnościami.
Natalia Mucha na co dzień pracuje w jaworznickim MOPS-ie, jest psychologiem. To bardzo pozytywna, wrażliwa i optymistyczna kobieta, która dzięki Amber dostała przepustkę do samodzielności.
Amber na co dzień pomaga mi w bardzo wielu czynnościach. Jest tak naprawdę wielozadaniowa. Począwszy od rozpięcia kurtki, czy też jej zapięcia. Jest w stanie rozróżnić bardzo wiele przedmiotów, które jest mi w stanie podać. Otwiera drzwi, szafki, różnego rodzaju zamki, jest mi w stanie nawet zdjąć gumkę do włosów. Amber zawsze mi pomoże i daje mi poczucie bezpieczeństwa. Została dopasowana do moich potrzeb.
Które rasy psów są predysponowane do pełnienia funkcji psów asystujących?
Na psy asystujące wybiera się przede wszystkim rasy psów inteligentnych, które łatwo i chętnie się uczą i są opanowane. Najchętniej wybieranymi psami są labradory oraz psy rasy golden retriever. Amber, ten piękny labrador, który mieszka z Natalią od trzech lat, oczywiście takowe cechy posiada, zawsze pomoże i daje ogromne poczucie bezpieczeństwa.
Gdzie można starać się o psa asystenta? I jak zaczęła się przygoda z Amber?
Najczęściej pomocy w takiej postaci udzielają organizacje takie jak fundacje, stowarzyszenia itp. Zwykle to ich specjaliści zajmują się doborem i szkoleniem psa. W przypadku Natalii, w początku do samodzielności i w pozyskaniu nowego przyjaciela okazała się fundacja DOGIQ.
Nasza historia zaczęła się, gdy znalazłam informację o fundacji DOGIQ, której siedziba mieści się w Katowicach. Zaaplikowałam, spotkałam się na dniu otwartym, poznałam fundację i oczywiście Amber. W późniejszym okresie, kiedy to moja osoba została zakwalifikowana, zaczęłyśmy współpracę i wspólne treningi.
Należy pamiętać, że pracujący pies nie może być rozpraszany przez osoby postronne, a więc głaskanie go, mówienie do niego, angażowanie jego uwagi czy inne formy, w tym wszelkie pieszczotliwe gesty, są zabronione. Tylko taka postawa uchroni właściciela psa od szkód, jakie przyniosłoby mu zdekoncentrowanie asystenta.
Pani Natalia dzięki Amber czuje się o wiele lepiej, ponieważ nie jest sama i zdana tylko i wyłącznie na siebie czy na pomoc drugiej osoby, ale ma psa towarzysza, który zawsze jej pomoże, ale również jest jej wielkim i bezgranicznie oddanym przyjacielem. Oczywiście Amber nie pracuje cały czas. Spacery to jest czas dla niej.
Amber oczywiście ma czas na odpoczynek. Jednak cały czas jest w gotowości, by udzielić mi pomocy. Jednak gdy psu zdejmowana jest uprząż, sygnalizuje mu to, że jest to już jego czas wolny. Wtedy może odpocząć. To nie jest tak, że cały czas pracuje, ma swoich psich kolegów i oczywiście ulubione zabawki.
A jak jest ze szkoleniem takiego psa czy każdy pies nadaje się, by zostać opiekunem osoby z niepełnosprawnością?
Na początku w fundacji sprawdzane jest który pies nadaje się do współpracy. Około jedno, dwa na sześćdziesięcioro szczeniąt do takiej pracy się nadaje. Szczeniak już wybrany przez pierwszy rok w fundacji zaczyna się uczyć komend, współżycia wśród ludzi, po czym po roku trafia już do profesjonalnego trenera, gdzie ta nauka jest już ekstremalna i docelowa. Kolejnym krokiem jest już tworzenie duetu z osobą z niepełnosprawnością.
Psy ze względu na swoją naturę i osobowość lubią pomagać i czuć się potrzebne, a pomaganie ich właścicielowi po prostu jest sensem ich życia. Takie właśnie są wszystkie psy asystujące. Wszystkie osoby, które by chciały skorzystać z takiej formy pomocy, jaką jest pies asystent, zapraszamy do zapoznania się z fundacją DOGIQ, poniżej udostępniamy link do strony:
[vc_facebook]
