Las to bogactwo gatunkowe. W poprzednich odcinkach opowiadaliśmy o ofercie edukacyjnej i turystyce w Lasach Państwowych. Jednak największą gałęzią udostępniania lasu jest możliwość korzystania z jego dóbr. Na własne potrzeby, można zbierać gatunki runa leśnego, jak grzyby i jagody. Szczególną popularnością cieszą się te pierwsze. Grzyby odgrywają ważną rolę w ekosystemie leśnym. Jest to jedna z najbardziej różnorodnych grup organizmów. Szacuje się, że na świecie występuje ok. 150 tys. gatunków grzybów.
Wczesna jesień obfituje w ten rodzaj. To ulubiony sezon miłośników grzybobrania. Ale skąd się biorą grzyby? Ciepło i dużo wilgoci sprzyja rozwijaniu się w ściółce grzybni, która wydaje owocniki, czyli grzyby. Pod kapeluszem takiego grzyba znajdują się zarodniki, które zostają rozsiane do ziemi i zaczynają kiełkować, po różnych procesach komórkowych i przy dobrych warunkach dochodzi do powstania strzępków, które łączą się z osobnikami odmiennymi płciowo i powstaje grzyb. Większość grzybów żyje w symbiozie z drzewami. Grzybnia ściśle przylega do korzeni, czerpiąc obopólne korzyści. Dzięki niej korzenie drzew stają się grubsze, co ułatwia pobieranie związków mineralnych i wody z podłoża. Z kolei do grzybni docierają produkty fotosyntezy – cukry i witaminy. Dlatego nie powinno się niszczyć grzybów niejadalnych, bo mają pozytywny wpływ na życie drzew. Do tego niektóre trujące dla człowieka gatunki, są pożywieniem dla leśnej zwierzyny.
Wybierając się na grzyby, warto jednak pamiętać o kilku zasadach. Zbieramy tylko te grzyby, co do których jesteśmy absolutnie pewni, że są jadalne. Nie wolno rozpoznawać trujących gatunków grzybów na podstawie ich gorzkiego smaku –
gatunki śmiertelnie trujące mają przeważnie smak przyjemny i słodkawy. Grzyby należy wykręcać z podłoża, a miejsca po nich przykrywać mchem lub ściółką leśną, dzięki czemu zapobiegniemy wysychaniu grzybni. Nie zbierajmy grzybów znajdujących się pod ochroną prawną. A przede wszystkim zachowujmy zasady bezpieczeństwa.
Najważniejszym w lesie jest oczywiście drewno. Lasy Państwowe pokrywają ponad 90 proc. zapotrzebowania krajowego przemysłu i mieszkańców na ten surowiec. Pozyskiwanie drewna i zapewnienie trwałości lasów nie są sprzecznymi interesami. Drewno w Polsce jest naturalnym bogactwem, które jest całkowicie odnawialne. Leśnicy pozyskują znacznie mniej drewna, niż co roku przyrasta, dlatego zwiększa się nie tylko obszar, ale też zasobność lasów.
Dodatkowo drewno nawet przetworzone, ma właściwości chłonące dwutlenek węgla. Oznacza to, że wszystko, co zostało zrobione z drewna również wykazuje takie działanie. Drewno i materiały drewnopochodne są wykorzystywane m.in. w budownictwie, górnictwie, energetyce, do produkcji maszyn rolniczych i przemysłowych, podłóg, mebli, płyt, papieru i opakowań, narzędzi, instrumentów muzycznych, sprzętu sportowego, zabawek czy materiałów biurowych. W zasadzie siedząc w swoim domu, nie będziesz w stanie zliczyć artykułów, do których produkcji wykorzystano ten surowiec. Szacuje się, że współcześnie ma ono ok. 30 tys. zastosowań.
Drewno to także stawianie na ekologię, bo to produkt odnawialny, a dzięki mądrze prowadzonej gospodarce leśnej mimo rosnącego zużycia powierzchnia i jakość lasów rosną.
Tysiące różnych gatunków występuje w lesie obok siebie. Większość z nich na siebie oddziałuje i czerpie wzajemne korzyści. Las jest ostoją dla roślin i zwierząt. My jako jego użytkownicy musimy o tym pamiętać i korzystając z dostępnych dóbr, mieć na uwadze ochronę jego fauny i flory. Dbanie o trwałość lasu to cały proces od hodowli drzewek w szkółkach, poprzez sadzenie i pielęgnację do dbania o ochronę przyrody, edukację społeczeństwa i bogatą ofertę turystyczną. Natura poradziłaby sobie bez człowieka, ale czy my dalibyśmy radę żyć bez drewna?
