Rdest himalajski

Czas najwyższy powrócić do prezentacji kolejnych gatunków roślin, czyli podopiecznych rzymskiej bogini Flory. Flora to także ogół gatunków roślin występujących na danym obszarze. Startujemy z Jaworzna, ale będziemy się włóczyć tu i ówdzie a głównie ówdzie, nie tylko po Jaworznie. Świat jest wielki. Chodźcie za mną.

W dwudziestym epizodzie tego cyklu poznamy rdest himalajski – Polygonum amplexicaulis z rodziny rdestowatych – Polygonaceae. Inne łacińskie nazwy tego gatunku to Bistorta amplexicaule, Persicaria amplexicaulis. Bohatera tego filmu w swoim botanicznym życiu po raz pierwszy spotkałem w Katowicach na rabatach przy lewej dolnej ćwiartce ronda im. Jerzego Ziętka. To było 3 listopada 2024. Widać, że jest to ładny kwiatek.

Bohater tego filmu jest rodzimy dla flory Afganistanu i południowo-zachodnich Chin gdzie wyrasta wzdłuż górskich potoków. Już w tym momencie widać pewien poziom nieuctwa w kwestii oficjalnej polskiej nazwy, ponieważ na wymienionym obszarze leży Hindukusz a Himalaje zaczynają się bardziej na południe, bo dopiero w Pakistanie.

W naszym kraju to przede wszystkim bylina ozdobna, która cieszy oczy kwiatami od drugiej połowy lata po kres sezonu wegetacyjnego. Uwielbia stanowiska wilgotne, skoro w swojej ojczyźnie zasiedla brzegi potoków. Z tego też powodu mogą być one słoneczne lub częściowo ocienione. Jest bardzo trwały. Nadaje się do naturalistycznych ogrodów.

U widzianej odmiany kwiaty są ciemnoróżowe. Posiadają po pięć płatków korony. Są one łódeczkowate. Posiadają zaostrzony koniec. W kwiecie znajduje się pięć pręcików o nitkach barwy płatków i ciemnych prawie fioletowych główkach. Zawierają w sobie biały pyłek. Górują one znacznie nad żółtawym słupkiem.

Po przekwitnieniu ich szypułka jest wyraźnie dłuższa. Pozostaje ona na roślinie, podczas gdy suchy okwiat odpada. Na filmowanych okazach nie obserwowałem zawiązanych owoców.

Liście odziomkowe naszego bohatera posiadają dość długie ogonki. Te liście, które znajdują się na łodydze, obejmują swoją nasadą cały jej obwód. Stąd łaciński epitet amplexicaulis. Ważnym elementem każdego rdestu jest gatka, czyli obejmująca łodygę błoniasta pochewka powstająca ze zrośniętych przylistków. Tutaj jest ona bardzo wyraźna.

Ponownie przyjrzymy się tym roślinom. Póki co jest to ładny kwiatek. Zapewne bohater tego filmu również okaże się być niezłym ziółkiem, ponieważ jest dalekim kuzynem rodzimego, leczniczego rdestu wężownika – Polygonum bistorta, ale to będzie wymagało dalszych badań.

Piotr Grzegorzek