Zespół cieśni nadgarstka od pracy przy komputerze? To możliwe! Dowiedz się więcej!

Zespół cieśni nadgarstka jest powszechnie występującym schorzeniem powstałym na skutek ucisku na nerw pośrodkowy, przebiegający w obszarze nadgarstka. Może być wynikiem występujących u pacjenta schorzeń, w tym reumatycznych, czasem jednak pojawienie się objawów związane jest z wykonywaną pracą. Dowiedz się, czym jest zespół cieśni nadgarstka i jak można go leczyć!

Zespół cieśni nadgarstka to jedna z najczęściej występujących neuropatii. Objawy wywoływane są przez nadmierny ucisk nerwu występującego właśnie w obszarze nadgarstka, czyli nerwu pośrodkowego. Zwykle choroba ta występuje u osób po 50. roku życia, a jej symptomy widoczne są zwykle w jednej ręce. Jest znacznie częstsza u kobiet. Szacuje się, że na pewnym etapie życia może występować u nawet 6% społeczeństwa.

Za wystąpienie zespołu cieśni nadgarstka odpowiada ucisk mechaniczny na nerw. Bardzo często problem ten wiąże się więc z długotrwale powtarzanymi ruchami, np. w niektórych sportach, a także niektórych zawodach, jak sekretarka, programista, muzyk czy rzeźnik. Czasem schorzenie może też mieć związek z występowaniem innych zmian w okolicy nadgarstka, jak gangliony, krwiaki czy urazy, w tym przebyte złamania. Dodatkowo na zespół cieśni nadgarstka narażone są osoby cierpiące na:

• choroby reumatyczne, jak dna moczanowa czy RZS (reumatyczne zapalenie stawów),
• choroby układu wewnątrzwydzielniczego, np. cukrzycę lub niedoczynność tarczycy,
• niektóre schorzenia zakaźne,
• wady rozwojowe mięśni.

Do podstawowych objawów zespołu cieśni nadgarstka należą nieprzyjemne odczucia w obrębie trzech palców: kciuka, palca wskazującego i palca serdecznego, choć w przypadku ostatniego jedynie do połowy. Najczęściej dyskomfort wiąże się z mrowieniem i drętwieniem tego obszaru. Co więcej, choroba często skutkuje również osłabieniem mięśni, a z czasem nawet ich zanikiem. Typowe są oznaki w postaci osłabienia chwytu, np. wypadania przedmiotów z ręki. Charakterystyczne są także bóle nadgarstka. Objawy te, choć mogą wydawać się niegroźne, silnie wpływają na życie chorego. Mogą one między innymi prowadzić do problemów ze snem i wybudzania się w nocy, co rzutuje na normalne, codzienne funkcjonowanie. W miarę rozwoju choroby możliwe jest rozprzestrzenianie się bólu w górę ręki, aż do barku, a nawet potylicy. Bolesność pojawia się zarówno w spoczynku, jak i podczas ruchu dłonią.

W diagnostyce zespołu cieśni nadgarstka ważny jest dokładny wywiad z pacjentem oraz przeprowadzenie testów, w tym np. testu Tinela, które przebiegają z opukiwaniem nerwów oraz próbami zginanie nadgarstka. Pozwalają one między innymi na ustalenie powstałego osłabienia bądź zaniku mięśni. Często zalecana jest też elektromiografia, czyli badanie przewodnictwa nerwowego i funkcjonowania układu mięśniowego. Nierzadko specjalista zaleca również wykonanie badań obrazowych, jak np. USG nadgarstka.

U chorych ze zdiagnozowanym zespołem cieśni nadgarstka leczenie powinno przebiegać wielotorowo. Zalecana jest między innymi suplementacja witaminy B6, czasem B12, a niekiedy również podawanie glikokortykosteroidów. Wskazane będzie również unieruchomienie dotkniętego dolegliwością nadgarstka. Co więcej, ogromne znaczenie mają działania fizjoterapeutyczne, w tym z zakresu fizykoterapii, a także terapii manualnej. Popularnym rozwiązaniem będzie również plastrowanie dynamiczne. Zabiegi operacyjne zalecane są jedynie w przypadkach, gdy inne metody nie przynoszą pożądanego rezultatu.