Antoni Bodak w mojej pamięci

Państwo Eugenia i Antoni Bodakowie, mieszkali przy ulicy Waryńskiego 14, w przedwojennej kamienicy, u Orzechowskiego – tak mówiono. Po sąsiedzku. Bawiłam się z ich wnuczką, Dorotą. Byłyśmy prawie rówieśniczkami.

Rozciekawiał mnie dom jej dziadków. Na ścianach wisiały duże i śliczne obrazy. Biblioteczna, oszklona szafa, zapełniona była wielkimi książkami. Albumy malarstwa przykuwały oczy. Książki, wyglądały ciekawiej niż te, kupowane mi w księgarniach Polski Ludowej. Bogate ornamenty, tłoczone oprawy, złocone grzbiety. Cudeńka. Można było siedzieć po cichutku i kartkować te księgi. Każda kolejna kartka, przełożona była cieniutkim jak mgła papierem. Oddzielała arcydzieła. Aura niezwykłości, dziecięce wzruszenie.

Zapamiętałam książki Antoniego Bodaka na całe życie. Kiedy zostałam bibliotekarką, te najpiękniejsze - dzięki uprzejmości jego wnuczki - wystawiłam w gablotach Miejskiej Biblioteki Publicznej. Budziły zainteresowanie: „Z księgozbioru Antoniego Bodaka”. Jan Matejko - Macieja Szukiewicza wydanie z 1915 roku, Franciszek Żmurko, wydanie Jana Fiszera z 1902. Rozprawa o malarstwie Leonarda Da Vinci. O naśladowaniu Jezusa Chrystusa - Tomasza a Kempisa. To zaledwie kilka, z tych bogato ilustrowanych.

Książki i obrazy Antoniego Bodaka, są dla mnie wspomnieniem inteligenckiego domu. Uspokojeniem dziecięcej aktywności, zapamiętaniem skupienia i ciszy, pełnej szacunku dla sztuki. Wśród wielu obrazów, był taki o jasnych barwach, w sentymentalnym nastroju ludowej pobożności: Madonna z Dzieciątkiem.

Namalował Madonnę, Antoni Bodak, wzorując się na znakomitym hiszpańskim malarzu. Murillo Bartolom é Est é ban, to jeden z najwybitniejszych przedstawicieli pełnego Baroku. Na jego twórczość miały wpływ dzieła Velazqueza i Tycjana. Antoni Bodak sięgał po obrazy najlepszych artystów, wzorował się na nich. Kopiowanie wymagało mistrzowskich zdolności.

Poprosiłam Dorotę o fotografię Madonny z Dzieciątkiem, obrazu tkwiącego tak żywo w mojej pamięci. Od razu wiedziała, jakie dzieło Antoniego Bodaka mam we wspomnieniu, opowiedziała mi o siedemnastowiecznym malarzu, którego dziadek bardzo cenił. Dorota, to utalentowana i wykształcona artystka. Autorka gobelinów, grafik, olejnych obrazów – prezentowanych na wystawach w kraju. Przyglądnęła się Madonnie porównała reprodukcję oryginału z kopią, spostrzegła, że twarz Madonny jest pogodniejsza na kopii.

W parafii na Borach, ksiądz proboszcz Stanisław Janicki wyeksponował obraz Jezusa Miłosiernego, namalowany przez Bodaka. Kościół w Suchowoli zdobią też jego obrazy świętych, namalowane w roku 1915, zarabiał wtedy młodziutki Antoni na studia malarskie. Córka pana Bodaka, pani Teresa do Muzeum w Zamościu tak pisała: „Ojciec malował obrazy świętych posługując się katalogiem zawodowego malarza Buchbindera.”

Antoni Bodak urodził się 13 czerwca 1898 roku w Zamościu. Do naszego miasta przyjechał w roku 1946; ze Lwowa przyjechał.

O jego drodze do Jaworzna, napiszę po świętach, a dziś wpatrzmy się w Madonnę z Dzieciątkiem. Obraz, który przed laty przywędrował do naszego miasta, a teraz obudził bożonarodzeniowe wspomnienie o artyście.

Zawdzięczam Antoniemu Bodakowi, pierwszą wiedzę i wzruszenie światowym artyzmem. Inteligenckie doświadczenie: niezwykle piękne, wielkie księgi i obrazy.
Barbara Sikora