Charakterystyka buraka cukrowego
Burak cukrowy jest rośliną dwuletnią. W pierwszym roku roślina wypuszcza długi korzeń, będący magazynem pokarmów, które są pobierane z ziemi. Na korzeniu znajdują się tzw. włośniki, które są odpowiedzialne za pobieranie składników pokarmowych z gleby. Dopiero w drugim roku wydaje nasienie.
Prawidłowo rozwinięty burak cukrowy (korzeń) powinien przybrać postać wrzecionowatą, zwężającą się ku dołowi. Z reguły więc korzeń ma kształt stożka. Jego masa zazwyczaj wynosi 0,5 – 1 kg. Cechą charakterystyczną jest duża zawartość sacharozy. Korzeń buraka cukrowego może być:
Korzenie o wysokiej zawartości sacharozy przeznaczane są na cukier buraczany, nazywany cukrem spożywczym. Na rynku dostępny jest zarówno cukier biały (konsumpcyjny), jak i rafinowany. Korzenie o niskiej zawartości sacharozy oraz liście buraka cukrowego (bogate w białko, wodę, tłuszcze) najczęściej wykorzystywane są jako pasza dla zwierząt hodowlanych. Z melasy, która jest produktem ubocznym powstającym podczas produkcji cukru spożywczego, otrzymuje się różnorodne produkty chemiczne, w tym kwas cytrynowy i glicerynę.
Średni plon korzeni buraków cukrowych szacuje się na 40 t/ha. W niektórych przypadkach plon może dojść nawet do 100 t/ha. Roślina uprawiana jest głównie:
W Polsce buraki cukrowe uprawiane są:
Jeśli jeszcze tego nie zrobiłeś koniecznie zainstaluj naszą aplikację, która dostępna jest na telefony z systemem Android i iOS.
Chcesz być na bieżąco z wieściami z naszego portalu? Obserwuj nas na Google News!
Twoje zdanie jest ważne jednak nie może ranić innych osób lub grup.
Komentarze opinie