Chociaż przez wielu jest uznawany za chwast na trawnikach, polach czy łąkach kośnych i jako taki bezlitośnie tępiony, mniszek lekarski jest z najważniejszych z zielarskiego punktu widzenia roślin w naszym kraju.
Jakie substancje zawiera mniszek lekarski?
Mniszek lekarski – zastosowania w medycynie i kuchni
Mniszek lekarski – w jakiej postaci go przyjmować?
Mniszek lekarski – przeciwwskazania i efekty uboczne
Powszechnie, choć nieprawidłowo, nazywany mleczem (tymczasem ten jest w rzeczywistości zupełnie inną rośliną) lub dmuchawcem, ze względu na specyficzny wygląd i właściwości po przekwitnięciu, jest powszechnie spotykany właściwie w całej Polsce, a do naszego kraju trafił prawdopodobnie z Grecji.
Na przełomie kwietnia i maja jego charakterystyczne, żółte kwiaty wyrastają niemal wszędzie – na łąkach, miejskich trawnikach, przy drogach, w ogrodach, a nawet w lasach. W przestrzeni publicznej często są pielone, jak na dzikich stanowiskach zwykle przekwitają, a chętnych na zbieranie – mimo ich wielkiej liczby – nie jest wielu. Tymczasem mniszek to roślina o wielu zastosowaniach, ceniona zarówno za właściwości zdrowotne, jak i kulinarne. Wyjaśniamy, czemu warto się nim zainteresować i jakie korzyści daje jego stosowanie.
Mniszek lekarski to roślina, która jest bogata w różne składniki ważne dla naszego zdrowia. Szczególnie dużo substancji czynnych znajdziemy w jej korzeniach oraz liściach, choć jako surowiec lekarski używane są także kwiaty. Mniszek to przede wszystkim doskonałe źródło:
kwasu askorbinowego (witaminy C);
tiaminy (witaminy B1);
ryboflawiny (witaminy B2);
niacyny (witaminy B3);
kwasu pantotenowego (składnika witaminy B5);
witaminy B6;
folianów;
choliny;
witaminy A;
witaminy K;
Poza tym w preparatach stworzonych na bazie mniszka lekarskiego znajdziemy też sporo mikro i makroelementów:
fosforu;
magnezu;
wapnia;
potasu;
sodu:
żelaza;
miedzi;
cynku;
manganu;
selenu
Listę substancji czynnych zawartych w korzeniach, liściach i kwiatach mniszka uzupełniają następujące substancje:
kwasy fenolowe: między innymi kawowy, cykoriowy i ferulowy;
glikozydy luteoliny, chryzoeriolu, apigeniny, izoramnetyny oraz kwercetyny;
eskulina i skopoletyna;
węglowodany złożone (w tym inulina);
syringina;
dihydrosyringina;
triterpeny: na przykład taraksasterol;
żywice
Tak bogaty skład chemiczny sprawia, że mniszek znajduje mnóstwo zastosowań w medycynie naturalnej. Ziele to jest cenione ze względu na dość silne działanie antybakteryjne i antygrzybicze. Dzięki temu doskonale sprawdza się w walce z infekcjami skóry oraz zmianami takimi jak kurzajki czy pryszcze. Wschodzi w skład rozmaitych preparatów – na przykład Visaxinum (gdzie towarzyszy mu między innymi zielona herbata i fiołek), podobnego Visaxinum D oraz wzbogaconego o wyciąg z werbeny i L-cysteinę środka o nazwie Normatabs.
Medykamenty stworzone na bazie ziela mniszka lekarskiego są też często stosowane doustnie, jako suplement diety zapobiegający rozwojowi wielu chorób i wspomagający ich leczenie. Może on obniżać poziom cukru we krwi, co jest przydatne w pierwszym stadium cukrzycy oraz podczas odchudzania, co wykorzystuje się między innymi w preparacie Kaplanex, w którym odpowiada także za właściwości moczopędne oraz pobudzenie wydzielania żółci.
Niektóre badania sugerują, że jego zastosowanie może być pomocne w profilaktyce nowotworów. Chodzi tu przede wszystkim o nowotwory hormonozależne – raka piersi i prostaty. Badania dowiodły, że działanie hamujące rozrost komórek guza mają korzenie i dojrzałe liście.
Mniszek lekarski jest też znanym środkiem podnoszącym odporność naszego organizmu. Nasze babcie napary, syropy oraz wyciągi z tej rośliny stosowały w walce z przeziębieniami i innymi infekcjami. Również i my możemy użyć ich w okresie jesienno-zimowym – tym bardziej, że te preparaty są tanie i łatwo dostępne.
Jako ciekawostkę warto dodać, że mniszek to też roślina, która w wielu krajach jest cenionym składnikiem potraw. Francuzi z jego lekko obgotowanych liści sporządzają sałatkę z boczkiem, zaś na Śląsku popularne jest przygotowywanie na gęstego syropu z jego kwiatów, który może być stosowany jako zamiennik miodu. Właściwości tego ziela dorośli mogą zaś docenić dzięki nalewkom i winom.
Dawniej mniszek był przyjmowany wraz z domowymi preparatami – syropami, herbatami czy mazidłami stosowanymi na skórę. Obecnie również możemy spożywać go w ten sposób, jednak pamiętajmy, że zbiór i przygotowanie mniszka jest zajęciem czasochłonnym, a w dzisiejszych czasach nie każdy może sobie na to pozwolić.
Dlatego dużo lepszym rozwiązaniem będą różnego typu wyciągi, sproszkowane części roślin czy suszone ziele. Można też wyposażyć się w gotowe suplementy, takie jak wspomniane Kaplanex, Visaxinum, Visaxinum D oraz Normatabs, które poza mniszkiem zawierają także inne składniki – dzięki temu są dużo skuteczniejsze i wygodniejsze.
Mniszek lekarski nie powinien być stosowany przez pacjentów zmagających się z następującymi schorzeniami:
niedrożnością lub zapaleniem dróg żółciowych;
chorobami pęcherzyka żółciowego;
niedrożnością jelit;
wrzodami żołądka i dwunastnicy;
nadprodukcją soków żołądkowych
Decydując się na kurację mniszkiem, powinniśmy też liczyć się z możliwością wystąpienia efektów ubocznych takich jak zgaga czy ból brzucha.
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na temat suplementów diety i ich poszczególnych składników, polecamy odwiedzić portal: BioTrendy.pl
Jeśli jeszcze tego nie zrobiłeś koniecznie zainstaluj naszą aplikację, która dostępna jest na telefony z systemem Android i iOS.
Chcesz być na bieżąco z wieściami z naszego portalu? Obserwuj nas na Google News!
Twoje zdanie jest ważne jednak nie może ranić innych osób lub grup.
Komentarze opinie