W tym roku tabor Przedsiębiorstwa Komunikacji Miejskiej wzbogaci się o nowe autobusy elektryczne. Dokładnie o dziewięć autobusów o długości 18 metrów, dziewięć o długości 12 metrów i cztery o długości 9 metrów.
Łącznie z autobusem elektrycznym, z którego do tej pory mogą korzystać mieszkańcy, autobusy elektryczne będą stanowiły 30 proc. całej floty.
W związku z poszerzeniem taboru o autobusy elektryczne konieczne jest wybudowanie stacji ładowania, która powstaje na terenie zajezdni PKM.
Dodatkowo w czterech punktach miasta zostaną zainstalowane kolejne ładowarki, a na terenie zajezdni PKM powstaną dwie stacje transformatorowe.
Pierwsze elektryczne autobusy pojawią się już w lipcu, kolejne będą dostarczane do listopada.
[vc_facebook]
[vc_facebook]
Trwało nabożeństwo pogrzebowe, więc dyskretnie się wycofaliśmy. zdążyłem zrobić tutaj tylko jedno zdjęcie w konwencji „Podwórko kamieniarza”. Potem spadł deszcz.
W tej sytuacji zdecydowaliśmy się na chodzenie po wnętrzach. Wybór padł na Park Kresowy oraz Egzotarium. Po zaparkowaniu pojazdu obejrzeliśmy klon tatarski – Acer tataricum.
Mijamy urządzoną zieleń.
Spośród dzikiej roślinności najbardziej rzucała się w oczy iglica pospolita – Erodium cicutarium.
Był tutaj także buk zwyczajny w odmianie zwisającej – Fagus sylvatica „Pendula”.
Trafił się także młody osobnik tej odmiany o liściach purpurowych.
Tak na prawie całej długości wyglądała droga, którą szliśmy.
Jego konary opanowała rozszczepka pospolita – Schizophyllum commune.
Oto ostatnie spojrzenie na ścieżkę parkową.
W tym roku dąb został ścięty. Przyrodnik ocenił jego wiek na ok 150 lat. Podczas kolejnej przyrodniczej wycieczce po Jaworznie, przyrodnik opowiada o tym wyjątkowym drzewie, a także odnosi się do nowych przepisów zezwalających na wycinki.
Masz eko-pomysł na Jaworzno? Zdobądź na niego grant!
Na początek widok ogólny miejsca akcji.
Na początku okazały dąb szypułkowy – Quercus robur, który został przycięty nie tyle przez chirurga drzew, co raczej rzeźnika i to z tej grup, która nie jest godna wykonywać tego zawodu.
Zza płotu na drogę wyglądał dziki bez czarny – Sambucus nigra.
Na tej posesji rośnie jeszcze jesion wyniosły – Fraxinus excelsior o pniu oplecionym bluszczem pospolitym – Hedera helix.
Poza tym, za płotem i przed płotem rosły sobie mniszki – Taraxacum.
Była możliwość powiedzmy wtargnięcia na tę posesję od strony ulicy Obrońców Poczty Gdańskiej. Wyglądało to zachęcająco. Takie miejsce dla mnie to jak ferma kurza dla lisa.
Zanim uczyniłem to co uczyniłem przyjrzałem się koszyczkowi mniszka – Taraxacum i pracującej na nim pszczolince.
Na większej części posesji rządził podagrycznik pospolity – Aegopodium podagraria.
Na tym tle wystąpił dziki bez czarny – Sambucus nigra.
Na pożegnanie dokumentuję stanowisko kolejnego jesionu wyniosłego – Fraxinus excelsior. Odnoszę wrażenie, że problem wymierania tego gatunku za sprawą grzyba Chalara fraxinea moich okolic nie dotyczy.
Trafiają się tutaj interesujące nagrobki.
Podobnie jest na sąsiednim cmentarzu ewangelickim, chociaż tutaj na pierwszym planie jest bluszcz pospolity – Hedera helix.
Oto kolejny fragment granicy pomiędzy cmentarzami. 
Oto kolejne dzieło sztuki sepulkralnej.
Wychodzę.
Teraz oglądamy okolicę skrzyżowania ulicy Francuskiej i Jagiellońskiej.
A teraz przez koronę robinii akacjowej – Robinia pseudoacacia spoglądam na gmach Wydziału Biologii i Ochrony Środowiska Uniwersytetu Śląskiego. Studiowałem tam. Te drzewa też pamiętam z tamtych czasów.
Teraz znajdujemy się w szczególnym miejscu dla niedawnej historii. Gmach ze sporą liczbą okien to siedziba byłego Komitetu Wojewódzkiego PZPR. Na lewo od niej znajduje się obiekt zbudowany w czasach Zdzisława Grudnia i nie ważne co się tam dzisiaj dzieje, dla wielu to wciąż „Decymber Palace” 
A to pionowe ogrody na rynku.
A to już rzeka Rawa widziana od strony alei Korfantego.
I jeszcze jeden z ogrodów wertykalnych. Całkiem sympatyczne rozwiązanie, dzielące miejską przestrzeń.
I na końcu rzut oka zza ogrodu na kamienicę przy skrzyżowaniu z ulicą Moniuszki.
