Na wsi żyje się krócej. Mało kto bada się regularnie

Badanie PolSenior2, obejmujące niemal 6000 Polaków w wieku 60–106 lat, ukazuje dramatyczne różnice w długości życia mieszkańców wsi i miast. Okazuje się, że osoby żyjące na terenach wiejskich umierają wcześniej niż ich miejscy rówieśnicy.

Głównymi przyczynami są zaniedbania zdrowotne, brak dostępu do lekarzy oraz przewlekłe choroby.

Choroby układu krążenia nie dają za wygraną

Z raportu wynika, że choroby układu krążenia stanowią najważniejszą przyczynę zgonów wśród seniorów w Polsce, odpowiadają za 44,3 proc. przypadków wśród osób po 60. roku życia. W przypadku mężczyzn wskaźnik wynosi 40 proc., a wśród kobiet – 48,3 proc. Kolejną dominującą przyczyną są nowotwory, szczególnie te związane z układem oddechowym, nasilające się z wiekiem.

Chociaż średnia długość życia w Polsce rośnie, nadal jest niższa niż w innych krajach Unii Europejskiej

Badanie wskazuje na regionalne różnice: mężczyźni w wieku 60 lat najkrócej żyją w województwach łódzkim i warmińsko-mazurskim, natomiast wśród kobiet najgorsza sytuacja występuje na Śląsku i w Łódzkiem.

Najdłuższego życia mogą oczekiwać mężczyźni z południowej Polski, z województw podkarpackiego i małopolskiego, a kobiety – z Podlasia oraz Podkarpacia.

Depresyjna wieś

Na wsi występuje wyższy wskaźnik stanów depresyjnych wśród seniorów, w związku z m.in. z gorszymi warunkami życia i niższym poziomem usług zdrowotnych. Mieszkańcy wsi rzadziej korzystają z opieki medycznej – 45 proc. seniorów nigdy nie skorzystało z badań profilaktycznych.

Tylko 7 proc. osób starszych na wsiach korzysta ze szczepień przeciw grypie, podczas gdy w miastach ten odsetek wynosi 14 proc. Wynika to z trudniejszego dostępu do specjalistów. Główną opieką zdrowotną dla mieszkańców wsi są przychodnie ogólne – obsługują niemal 90 proc. seniorów.