W Parku Zielona w dniu 28 sierpnia 2010 roku posadzono trzy jawory. Były to drzewa przyjaźni. Od pewnego czasu sygnalizowaliśmy, że ich stan uwłacza idei, dla której zostały posadzone. Oczywiście nasze uwagi przeszły bez echa. Świadczy o tym, to co zobaczyłem w dniu 28 kwietnia.
Drzewo posadzone ręką prezydenta miasta Jaworzna jest żywe w około 50%.
Drzewo posadzone ręką przedstawiciela węgierskiego miasta Szigethalom umarło zupełnie. W ubiegłym roku jeszcze żyło.
Najlepiej w tym gronie prezentuje się drzewo posadzone ręką przedstawiciela miasta Karvina.
Czas najwyższy coś zmienić. Na początku można by po prostu usunąć tabliczki informujące kto i co posadził. Oczywiście można by również posadzić od nowa przynajmniej dwa jawory i udawać, że nic się nie stało. Teraz to po prostu przykro patrzeć.
[vc_facebook]
Ich urodę podnoszą delikatne sierpowato wygięte listki. Kiedy zobaczyło się go w naturze chociaż raz łatwo zapamiętać jego wygląd. Oczywiście należy go tylko podziwiać, ponieważ od 2014 roku podlega ochronie częściowej. Jest to gatunek rzadki. Świadczy o tym fakt, że w swoim podstawowym zasięgu działania, czyli na terenie byłego powiatu chrzanowskiego spotkaliśmy się tylko dwa razy.
W 2016 roku spotkaliśmy się w Wilkoszynie. Gwoli ścisłości do końca ubiegłego wieku tego gatunku nie notowano w Jaworznie.
Kolejną cechą, na którą należy zwrócić uwagę są równowąsko-lancetowate liście, bardzo szpiczasto rozgałęzione. Jest to charakterystyczny składnik flory runa rozmaitych lasów w typie boru. Swoją obecnością wskazuje, że gleba ma mało próchnicy. Poza tym jest to roślina trująca, zatem polecam ją podziwiać i nie zbierać. Od 2014 roku podlega jedynie ochronie częściowej. Niestety ciągle zmniejsza się liczba stanowisk tego gatunku i dlatego w polskiej Czerwonej Księdze na status gatunku bliskiego zagrożenia. Znaczy się, jeszcze z nami jest, ale jak długo pozostanie, nie wiadomo.
Roślina uchodzi za gatunek pospolity, ale ja spotkałem się z nią osobiście mniej niż dziesięć razy. Generalnie podlega częściowej ochronie prawnej i to od 1983 roku. Jest to po prostu niezłe ziółko i zbiór w tym celu, jest dla niej największym zagrożeniem.
Jeśli zatem spotkacie na swojej drodze coś takiego, podziwiajcie jej piękno i pozostawcie na miejscu. Do końca ubiegłego wieku w Jaworznie ten gatunek był znany tylko z czterech miejsc. Ja, osobiście na terenie byłego powiatu chrzanowskiego, czyli zasadniczego obszaru mojego działania jeszcze się z tym gatunkiem osobiście nie zetknąłem.