Dzień zaduszny: Czy warto iść na cmentarz?

Ewangelia dzisiejszej niedzieli, która łączy w sobie Dzień Pański z Dniem Zadusznym, jest pewną kompilacją dokonaną przez liturgistów. Otóż dokonali oni wyboru tekstów z Ewangelii wg św. Łukasza, aby uwypuklić wyjątkowy charakter obchodzonego Wspomnienia Wszystkich Wiernych Zmarłych.

Ciemność jest jedną z plag egipskich, natomiast u proroków była znakiem sądu w czasach ostatecznych. Ma więc ona w momencie śmierci Chrystusa na krzyżu, swą szczególną wymowę. Rozdarcie właśnie w tym momencie zasłony oddzielającej miejsce Święte Świętych w świątyni jerozolimskiej jest interpretowane jako znak opuszczenia jej przez Boga, niejako jej śmierć.

Kiedy Jezus umierał o godzinie składania ofiary wieczornej, Ojcu Niebieskiemu powierzył swojego ludzkiego ducha. Wielu, doświadczywszy Jego śmierci, mogło myśleć, że to koniec Jego misji. W tej sytuacji niezmiernie uczciwie zachował się jeden z dostojników żydowskich, Józef z Arymatei, człowiek, którego Ewangelista nazywa – sprawiedliwym. Był on członkiem Wysokiej Rady, lecz miał odwagę, jak na polityka rzadką, wbrew swym doczesnym interesom, sprzeciwić się uchwale i postępowaniu jej członków. Mając dobre relacje z Piłatem, uzyskał ciało Chrystusa, któremu to według prawa, jako ukrzyżowanemu, nie przysługiwał pogrzeb. Józef idzie jeszcze dalej i użycza Jezusowi swój grób, wykuty w skale. Bierze na siebie organizację pogrzebu, a tradycja chrześcijańska przypisuje mu również, zebranie krwi ukrzyżowanego Chrystusa. Józef, choć nie miał wiary w zmartwychwstanie Jezusa, wykazał się odwagą, płynącą z miłości do Niego. To właśnie w przestrzeni jego grobu nastąpił największy cud w dziejach świata – zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. I tak ten grób, będąc paradoksalnie znakiem życia, a nie śmierci, stał się najważniejszym pośród wszystkich mogił na kuli ziemskiej.

Miłością, a nie rozumową kalkulacją, wiedzione były kobiety, które o świcie pierwszego dnia po szabacie, udały się grobu Jezusa. Zastały go otwarty, a aniołowie oznajmili im, że Jezus żyje, że Jezus zmartwychwstał. I ta krótka informacja, która znalazła swoje potwierdzenie w rzeczywistości, jest najważniejszą informacją, a którą przy wejściu na każdy cmentarz, kres naszej ludzkiej wędrówki, chce nam przekazać Ojciec Niebieski.

Niezależnie od naszego zaangażowania we współczesne technologie, niezależnie od standardu naszego życia i stanu naszego konta, jak przechodzisz bramę cmentarną i nie usłyszysz głosu aniołów informującego, że Jezusa nie ma wśród umarłych i że On zmartwychwstał, to jesteś biednym człowiekiem. Możesz więc spokojnie wracać, skąd przyszedłeś, bo nie będziesz widział jak się na tym miejscu zachować. Nie będziesz czuł potrzeby modlitwy w intencji tych, których doczesne szczątki tu spoczywają, a ich dusze potrzebują wsparcia. Będziesz tylko przechodził między nagrobkami wiedziony tradycją lub ciekawością i stracisz tylko twój bezcenny czas.

Jeśli jednak jesteś człowiekiem sprawiedliwym, szukasz prawdy i wiedzie cię miłość, to spróbuj przekroczyć próg cmentarnej wiary, może i ty spotkasz Zmartwychwstałego.