Lepszy świat - koncert dyplomowy Emilii Szłapy

Przez godzinę był świat idealny, najlepszy. A my w nim. Tak zdarzyło się w sali koncertowej katowickiej Akademii Muzycznej w czwartek 19 czerwca. Godzinny recital dyplomowy Emilii Szłapy świat odmienił. Dobra chwila. 
Emilia Szłapa jest jaworznianom bliska, nie raz grała dla nas, będąc jeszcze uczennicą szkoły muzycznej. Słyszeliśmy o jej międzynarodowych sukcesach, pierwszych nagrodach w prestiżowych konkursach.

Gra na skrzypcach polskich Franciszka Borowieckiego. I z tym instrumentem się nie rozstaje. Ile razy spotykałam Emilkę to zawsze towarzyszyły jej skrzypce. 
Jest znakomita, obdarowana talentem, pracowitością i wręcz niedoścignioną skromnością. To niebywałe zestawienie zalet. Talent, pracowitość, skromność. Taka jest.

Stanęła piękna dziewczyna ze skrzypcami w rękach, w sukni kolorem zestawionym z elegancką sceną sali koncertowej. W jej rękach skrzypce tuż przy niej fortepian, a w tle okazale organy. Scena jak z baśni. 
W idealnej ciszy zabrzmiał Jan Sebastian Bach: trzecia symfonia C- dur. A przy akompaniamencie prof. Beaty Musialskiej, Emilia grała sonatę; kompozytor francuski Francis Poulenc. Kolejny utwór to rapsodia nr 1. Skomponował ją Węgier Bèla Bartók. Słuchając widziałam jak uczennica i pani profesor tworzą muzykę. Rozbrzmiewała przepięknie. Dobre dzieło. To było widać w ich porozumiewawczych uśmiechach. Recital wymyślony ciekawie. Rozbudza zainteresowanie kompozytorami.

Już po koncercie przyszła do nas pani Emilia, uśmiechnięta, przebrana w uroczą sukienkę. Ze skrzypcami na plecach - one przecież najważniejsze - gratulowaliśmy jej wzruszającego występu i obdarowywali kwiatami. Morze kwiatów pomagał nieść sympatyczny młodzieniec.

Był też czas, aby usiąść przy poczęstunku i porozmawiać z artystką; tak szczególnie zadbała o nas - słuchaczy recitalu dyplomowego Emilii Szłapy - jej wspaniała Mama, Tatiana Jamróz Szłapa. Bardzo dziękuję za podwójną radość: za recital i za serdeczne rozmowy przy gościnnym stole.

źródło: FB/Barbara Sikora