​Natalia Smagacz: Świat jest tak mocno "kolorowy", że każdy może znaleźć w nim coś dla siebie.

​​​​​​Natalia Smagacz – od 1 września pełni obowiązki wicedyrektora Atelier Kultury, jest absolwentką Akademii Muzycznej im. K. Szymanowskiego w Katowicach kierunku: Edukacja artystyczna w zakresie sztuki muzycznej, specjalności: Edukacja muzyczna, prowadzenie zespołów wokalnych, wokalno-instrumentalnych oraz przedmioty teoretyczno-muzyczne. 

Absolwentka Górnośląskiej Wyższej Szkoły Handlowej w Katowicach na kierunku Administracja.
Wokalistka, organistka, kompozytorka, aranżerka, dyrygentka, nauczycielka.
Od lat kształci muzycznie młode pokolenia Jaworznian w szkołach powszechnych, swoją grą i śpiewem ubogaca liturgię wielu jaworznickich Parafii. Powołała do istnienia zespół wokalno-instrumentalny "Zadyrygowani", który zyskał ogromną popularność. Brała udział w wielu projektach wokalnych oraz wokalno-instrumentalnych w Polsce oraz za granicą.
Jest pomysłodawczynią i realizatorką Festiwalu - Jesienne Koncerty Organowe. Organizatorka wielu warsztatów kształcących wokalistów oraz instrumentalistów. Na co dzień żona i mama dwójki dzieci, które również zaraża muzyczną pasją.

Ela Bigas: Od kilku dni jest Pani wicedyrektorem ATElier Kultury. Co zadecydowało o Pani wyborze?  Jaki przedstawiła Pani pomysł na działalność ATElier Kultury?
Natalia Smagacz: O wyborze na stanowisko Zastępcy Dyrektora ATElier Kultury decyduje Dyrektor ATElier Kultury (statut ATElier Kultury w Jaworznie, rozdział 3, paragraf 6, pkt. 4).
Sądzę, że o wyborze mnie, jako Zastępcy przesądziło to, jak wykonuję swoją pracę, jak mocno angażuję się w to co robię. Po prostu została ta praca zauważona i nagrodzona. 

Jakie wrażenia z pierwszego dnia w nowej pracy? 
Bardzo pozytywne. Poznaję nową instytucję, zasady jej działania, współpracowników. To dobry czas.

Czy nadal będzie prowadziła Pani Zadyrygowanych? 
Tak. Zadyrygowani to takie moje "dziecko". Założyłam ten zespół z potrzeby muzykowania zbiorowego, jesteśmy jak rodzina. Taka rodzina, która trzyma się razem.

Jaką ma Pani receptę na zainteresowanie kulturą jeszcze szerszego grona odbiorców? 
 W szkole można to nazwać ewaluacją programu nauczania. A w prowadzeniu zespołu - słuchaniem głosu innych. Staram się zasięgać opinii samych wykonawców, co chcą grać, jak często, dla kogo. 
To właśnie Ci młodzi ludzie ściągają na swoje koncerty przyjaciół, znajomych, rodzinę. Wiedzą czym ich zainteresować. Staram się tak dobierać repertuar, aby zadowolić młode i starsze pokolenie.    

Dlaczego ludzie niczym diabeł święconej wody unikają tzw. sztuki wysokiej?
Być może dlatego, że w pewien sposób już na początku edukacji w szkole podstawowej przedstawiono im sztukę wysoką jako niedostępną dla wszystkich?  

Może tzw. sztuka wysoka nie istnieje, a jedynie mamy sztukę dobrą czyli nienudną i sztukę złą czyli nudną z wielkimi ambicjami?
Nudna, nie nudna to stwierdzenia bardzo subiektywne. Świat jest tak mocno "kolorowy", że każdy może znaleźć w nim coś dla siebie. Uważam, że to w sztuce, w świecie jest piękne.  

Co inspiruje Panią do poszukiwania nowych zawodowych pomysłów? 
Wolność. Nie czuję się zaszufladkowana, wsadzona w jakieś ramy i dlatego ciągle szukam. Szukam nowości artystycznych i nie tylko. Eksperymentowanie choćby w kuchni jest mi równie bliskie.

Czy ma Pani  w swoim gabinecie choćby jeden malutki przedmiocik na dobry nastrój? 
Siebie, a tak poważnie - zdjęcie mojej rodziny.

Życzę realizacji planów zawodowych, dziękuję za rozmowę
Ela Bigas