XXXII Spotkania Teatralne – spektakl „Bajka o gajowym Chrobotku”

Tegoroczną XXXII odsłonę Spotkań Teatralnych w ATElier Kultury otworzył spektakl pt. Bajka o gajowym Chrobotku. Sztukę zaprezentował O!Teatr w niedzielę 23 marca. Jest to bajka czeska, a więc z czeskim humorem. Bajka została „przerobiona na nasze realia”.

Jest też jeden czarny charakter, ten oczywista pod koniec bajki się zmienia, dochodzi do wniosku, że nie warto być złym człowiekiem. Siedmioma lalkami animowali dwaj aktorzy. Nie jest to łatwe zadanie, wymaga dużej scenicznej biegłości, choć jak twierdzi aktor O!Teatru Michał Wiewióra nie jest trudno zapanować nad tymi siedmioma lalkami, zwłaszcza, jak się to gra już 10 lat. - Jest to tak zorganizowane podczas spektaklu, że tak to się zazębia, że sobie radzimy i nie ma z tym problemu – mówi pan Michał.

Każdy dorosły z pewnością jest przekonany o tym, że z wypraw do teatru milusińscy wynoszą same dobre rzeczy. Zapytaliśmy i artystów, i dorosłą część widowni dlaczego należy zabierać maluchy do teatru?

Michał Wiewióra (aktor O!Teatru): Teatr uczy, jak w naszej bajce o Gajowym Chrobotku, jak bardzo ważna jest przyjaźń, uczy, że należy dbać o zwierzęta i o rośliny. Dzieci reagują na ten spektakl pozytywnie. Ta bajka jest mocno interaktywna, dzieci mogą się włączyć w spektakl, czy to budują las, zaopatrują misiowi łapę. Dzieci bardzo dobrze wchodzą w ten spektakl, wychodzą uśmiechnięte,

Kuba Góralski (aktor O!Teatru): To też bajka o tym, że dla każdego jest szansa, dla każdego jest nadzieja i każdy może się zmienić.

Pani Grażyna zabrała na spektakl wnuczkę trzyletnią Jagodę. - My bierzemy udział w każdym spektaklu dla dzieci, który tutaj jest – mówi pani Grażyna. – Teatr rozwija wyobraźnię, pokazuje inne obrazy, dziecko widzi, że tu jest lalka, tu jest aktor, poznaje, jak się należy zachować w teatrze, co wolno, czego nie wolno, w ogóle kultura odbierania tej sztuki, dzieci, rodzice, to wszystko cudownie wpływa na dziecko. My też czytamy bajeczki, książeczki. Oglądamy, opowiadamy, a bajeczki trójwymiarowe – co to za świat.

Babcia Zofia, wnuczki Paula i Zuzia. Zdaniem babci i cioci dzieci powinny się z teatrem obyć, to będzie je rozwijać, ważny jest też bliski kontakt z aktorami, a ponadto bajki jak najbardziej uczą.

Mama Joanna, Kordian i koleżanka Marta. Zdaniem mamy teatr rozwija,  a ponadto można ciekawie spędzić czas.

Mama Ania, tato Tomek, Szymon, Nela i Tymon. Jak mówi mama Ania teatr uwrażliwia na kulturę, a dzieci lubią chodzić na takie spektakle, uczą się wrażliwości i empatii, takie spektakle angażują dzieci.

Mama Sylwia i Gabriel. Zdaniem mamy teatr daje dziecku szansę rozwinięcia wyobraźni i myślenia, w sposób inny, niż to co serwują nam media, mamy „popis dla dziecka i jego wyobraźni oraz wspólnie spędzony czas”.

Tato Romuald, mama Basia. Tym razem zdanie taty: teatr rozwija wyobraźnię, uczy, ponieważ w każdej bajce jest jakiś morał, pokazuje, że świat jest kolorowy, wesoły i że nie trzeba się bać.

Wiemy już wszystko, teatry dziecięce to same zalety i andronów nie pleciemy.