Dziki pod Galeną

W minioną Wigilię wybrałem się na krótki spacer w okolicy Galeny. Między innymi przedarłem się przez chaszcze pomiędzy ulicą Rzemieślniczą a Jana Pawła II. Ten kawałek Jaworzna należy do prywatnej firmy, która weszła w jego posiadanie z końcem 2021 roku i teraz zamierza zbudować mieszkania w budynkach do 40 metrów wysokości, bo można. Teraz są tam niezbyt piękne okoliczności przyrody. Z punktu widzenia ochrony przyrody szału nie ma.

Na początku zwróćmy uwagę na to, że blisko Galeny posadzono sporo platanów klonolistnych. Drzewa mają się dobrze pomimo pewnych przeciwności losu. Nawet najbardziej okaleczone drzewo tego gatunku potrafi zagoić swoje rany, co czyni je bardzo malowniczym. Są jeszcze grzyby pasożytnicze kasujące ten gatunek. Była plamistość zgorzelowa. Niedawno wszedł mączniak Erysiphe platani, gatunek rodzimy dla Ameryki Północnej, który nieźle się urządził u nas. Już w latach sześćdziesiątych dwudziestego wieku pojawił się w Europie południowej. Po 2012 roku gwałtownie się rozprzestrzenia. U nas nawet wytwarza owocniki zwane klejstotecjami. To takie małe czarne kulki na tle szarej grzybni. Tego dnia pod drzewami zalegało mnóstwo opadłych liści. To doskonały moment, aby dobrze przyjrzeć się ich nerwacji.

Całe otoczenie Galeny oraz pobocza ulicy Rzemieślniczej są nieźle skopane. Niemalże wszystkie płaty trawy są odwrócone zielonym do dołu. Tego nie mogło zrobić jedno zwierzę. Wszelako nie od dziś wiadomo, że miasto nie tylko w tej okolicy opanowały przedstawiciele naszej mega fauny. Dziwnym zbiegiem okoliczności więcej tych zwierząt w mieście pojawiło się po wycięciu lokalnych lasów, nie tylko pod Izerę. Przypadek? Nie sądzę. Pomijając pewien dyskomfort podczas bliskich spotkań trzeciego stopnia z tymi zwierzętami, są pewne zalety. Regularnie przekopując trawniki napowietrzają glebę oraz sprzyjają rozwojowi ładnych kwiatków. W takich miejscach znakomicie rozwijają się jastruny potocznie zwane margerytkami. Są starce jakubki, krwawniki pospolite, wrotycze pospolite oraz chabry łąkowe.

W końcu wszedłem na teren przyszłego blokowiska. Już na wstępnie zauważyłem, że względem roślin chronionych problemów brak. Są za to gatunki inwazyjne takie jak rdestowce, które tutaj tworzą zwarte łany. Lokalnie pojawia się sporo robinii akacjowej. Część gęstych zarośli tego gatunku powstała tam, gdzie wycięto starsze drzewa. Poza tym mamy tutaj inny inwazyjny gatunek drzewa, jakim jest klon jesionolistny. Na tle niskich drzew wyróżniają się kolumnowe topole włoskie. Z obcych drzew jest jeszcze topola mieszańcowa mająca w sobie część genów topoli kalifornijskiej. Z drzew rodzimych na szczególną uwagę zasługują brzozy brodawkowate oraz topole osiki. Są jeszcze młode sosny zwyczajne.
Kiedy tak przedzierałem się przez tę gęstwinę, zauważyłem dzika. Zwierzę nie było skłonne pozować. Ja także nie byłem skłonny podążać jego śladem. Po prostu dyskretnie się rozminęliśmy. Wiele wskazuje na to, że to tutaj znajduje się siedziba niezmordowanych oraczy okolicznych trawników. Zatem przyszli mieszkańcy blokowiska mogą liczyć na ich stałą obecność w swoim sąsiedztwie, nawet jeśli one zmienią swoje miejsce pobytu.

PS. Pierwsza tegoroczna wycieczka odbędzie się w sobotę 11 stycznia. Tradycyjnie spotykamy się do godziny 9.00 w Chrzanowie przy Muzeum i wybieramy kierunek oraz cel wypadu.