Klony w opresji

Jedną z ozdób jaworznickiego rynku są drzewa posadzone w donicach. Dwa z nich uschły i to stało się powodem zaniepokojenia wielu osób zatroskanych sposobem wydawania publicznych pieniędzy. Poza tym pomysł aby w taki upał zaproponować im metalowe skrzynki także wydaje się być formą szczególnego udręczenia istot żywych.
Właściwie mógłbym temat zignorować – nie czas żałować drzew, gdy wysycha Kozi Bród. Tym nie mnie coś na ten temat trzeba powiedzieć. Po pierwsze zapomniano o elementarnej pielęgnacji, czyli podlewaniu. Po drugie donice, a właściwie skrzynki nie są metalowe, to tylko metalizowana płyta paździerzowa. Po trzecie drzewa zostały dopasowane do wielkości pojemnika. W pewnym sensie zrealizowano tym sposobem jeden z moich postulatów. Opisując rolę drzew w wielkim mieście sygnalizowałem, że pewne obszary nie są miejscem do sadzenia przyszłych pomników przyrody. Jeden symboliczny jawor, akurat znajdujący się w bardzo dobrej kondycji wystarczy. Drzewa w mieście powinny być traktowane jak kwiatki. Po prostu sadzimy, przesadzamy, wymieniamy. Tak dzieje się w wielu miastach, ale nie zawsze doniczki są estetyczne. Tutaj jest to klon zwyczajny w odmianie kulistej. Zasadniczo każde drzewo jest w stanie dostosować się do każdego miejsca, w którym, przyszło mu wyrosnąć. Widzimy to na przykładach spontanicznej sukcesji, także w okolicy rynku. Poza tym, kiedy skrzynka dla danego gatunku okaże się za mała zawsze można takie drzewo wysadzić, gdziekolwiek a w to miejsce posadzić coś innego, małego, aby podrosło i cieszyło oko przez jakiś czas.
W tym wypadku nie ma co liczyć na cień. Strefę cienia można by utworzyć na konstrukcjach w typie pergol obsadzanych pnączami. Można by też wzorem Warszawy zafundować sobie coś w rodzaju palmy, ale osobiście sugerowałbym kilka realistycznych replik przedstawicieli flory karbońskiej w skali 1:1. To byłoby coś, czym nasze miasto wyróżniło by się na tle innych, górniczych.

Piotr Grzegorzek