Las na Podłężu: flora, grzyby i zielenie

W kolejnym odcinku mając na uwadze to, co dzieje się na rynku, powinienem się zająć wymianą lokalnej dendrologicznej dominanty. W chwili, kiedy piszę ten artykuł, jawora już nie ma, ambrowca jeszcze nie ma. Następcę uczyniłem bohaterem kolejnego filmu w ramach cyklu flora_stories i póki co na tym poprzestanę. Wspomnę jedynie, że opowiadam o szczęśliwym życiu drzewa tego gatunku w parku miejskim w Chrzanowie, gdzie otacza go spory trawnik. Jak sobie jaworznickie drzewo poradzi w doniczce, która była za mała dla jawora, ocenię najwcześniej za rok. Jedno jest pewne, że dziury pod drzewo nie sposób pogłębić. Poszerzenie jest zasadniczo niemożliwe, co dla gatunku o rozległym z natury systemie korzeniowym będzie sporym wyzwaniem. „Znakomity” wybór gatunku w tym warunkach siedliskowych.

W piątek 14 listopada odwiedziłem las na Podłężu. Wystartowałem z trawersu bloku Wilcza 40, wszedłem do lasu i na najbliższym skrzyżowaniu ruszyłem na południe. Trakt jest oznakowaną ścieżką rowerową, zatem wiele osób powinno się tutaj przemieszczać. Oczywiście można także spacerować i tylko wtedy możemy dokładniej poznać piękne, ale bez przesady okoliczności tutejszej przyrody. Lokalny drzewostan to typowy las gospodarczy określany przeze mnie jako bór bardzo mieszany. Jak to bywa w borach, jest tutaj sporo sosen zwyczajnych. Z gatunków liściastych dominantą jest amerykański dąb czerwony. Opadłe liście tego gatunku pokrywają dno lasu grubą warstwą blokując rozwój runa. Sporą domieszką jest czeremcha amerykańska. Jej liście także bardzo trudno się rozkładają. Sporadycznie trafiają się robinie akacjowe. Z drzew rodzimych znikomą domieszkę stanowią dęby szypułkowe. Nieco więcej jest brzozy brodawkowatej. Ta lokalnie tworzy większe płaty. W ramach nieuniknionej wymiany drzewostanu jedna z poręb została obsadzona bukiem pospolitym. Rzadkie rodzime gatunki w tej gęstwinie to topola osika oraz klon zwyczajny.

W tym lesie podczas tego spaceru nie napotkałem na znaczące ilości grzybów. Już na wejściu na jednym konarze jednej z tutejszych czeremch amerykańskich wyrastają dwa owocniki czyrenia śliwowego. Są one kopytowate o jasnej skórce i cynamonowo rdzawych rurkach. Grzyb ten w pierwszej kolejności preferuje różne gatunki śliw. Pomimo obfitości martwego drewna brzozowego tylko na jednym konarze jednej z nich wyrósł jeden owocnik pniarka brzozowego, gatunku będącego przedmiotem pożądania miłośników naturalnej medycyny. Do grzybów zalicza się również porosty. Z tej grupy dominuje misecznica proszkowata tworząca biało-zielone pokrywy na pniach drzew. Na czeremsze amerykańskiej osiedliła się okazała tarczownica bruzdkowana.

Tym razem pomijam skraj lasu, czyli ekoton. Skupiam się na tym, co wyrasta w osi szlaku. Tutaj w runie sporadycznie pojawiają się skupiska paproci, którą jest nerecznica samcza. Większe połacie zajmują pokrzywy zwyczajne. Zauważyłem jeszcze szczaw tępolistny. Trafia się rodzima liana, którą jest bluszcz pospolity. Nieliczne są mchy. Na glebie zauważyłem kilka kęp brodawkowca czystego. Trafił się jeszcze płaskomerzyk pokrewny. Więcej mchów występuje w roli epititów. Tutaj dominuje rokiet cyprysowy. Jest forma typowa. Jest forma o wydłużonych pędach zwisających w osi pnia. Na jednej z brzóz zauważyłem zbite kępy mchu, który oznaczyłem jako kędzierzawca wąsatego.

PS Dwudziesta druga tegoroczna wycieczka odbędzie się dopiero w sobotę 22 listopada. Spotykamy się do godziny 9.00 przy Muzeum w Chrzanowie przy i wybieramy cel wypadu.