Na zachód od Łubowca

W środę 5 lutego odwiedziłem północną krawędź lasu znajdującego się na południe od ulicy Orląt Lwowskich. Szedłem od przystanku przy Śląskim Centrum Logistycznym po ulicę Górników z Danuty. Botaniczne szału nie ma jeśli uwzględnimy tylko drzewostan. Jest jednak sporo mchów. Dominują gatunki trywialne, ale tak czy owak zasługują na wzmiankę. Pełen fotoreportaż z tego spaceru jest już opublikowany na Wędrówkach z Grzegorzkiem.

Tutejszy las jest bardzo młody. Prawie na całym terenie widać ślady, że został on tutaj celowo posadzony. Najstarszymi drzewami są sosny zwyczajne. Większość z nich ma typowy dla gatunku pokrój, znaczy się prosty pień oraz zielona gęsta korona na szczycie. Jest jednak pewne zgrupowanie, które zasługuje na szczególną uwagę. To drzewa na skraju lasu, przy cmentarzu. Ich pnie są silnie pokręcone, nierzadko załamane po bardzo ostrymi kątami. To jest pozostałość trudnego dzieciństwa. Pokrzywione pnie to ślad po ataku gąsienic motyli z rodziny zwójkowatych. Do tego zazwyczaj dochodzą ślady gojących się ran po zgryzaniu przez zwierzynę. Do tego zapewne dochodzą ślady po złamaniach ręką ludzką uczynionych. Z drzew iglastych jest jeszcze kilka świerków oraz modrzewi.
Z drzew liściastych dominują brzozy brodawkowate po większej części celowo sadzonych. Do tego dochodzi topola osika. Jest jeszcze domieszka lipy drobnolistnej oraz dębu szypułkowego. Są jeszcze drzewa obcego pochodzenia jako to dąb czerwony, czeremcha amerykańska oraz robinia akacjowa. Czeremcha amerykańska w tym trio jest najstarsza.

W obrębie opisanego drzewostanu brak wyraźnie ukształtowanej warstwy runa. W każdym razie teraz tego nie widać, ale trudno spodziewać się radykalnej zmiany, skoro dno lasu zaścielają opadłe liście dębu czerwonego. One praktycznie jakiejkolwiek zieleninie nie dają szans. W efekcie mchy porastają podstawy pni niektórych drzew oraz niewielkie luki w rozerwanym wojłoku padłych liści. Gatunkiem dominującym jest krótkosz szorstki. Niewielką kępkę na glebie stworzył rokietnik pospolity. Na betonowej pokrywie rozwinął się szurpek odrębny. W kilku miejscach pojawił się rokiet cyprysowy. Decydowanymi unikatami są płaszczeniec marszczony oraz widłoząb miotlasty. Nieco więcej było żurawca falistego. W innej luce w obrębie ściółki pojawiły się widłoząb kędzierzawy oraz płonnik jałowcowaty. Na fragmencie gruzu pojawił się sznureczniak pełzający. Trafił się jeszcze wątrobowiec z gatunku płozik różnolistny. Dwu gatunków nie jestem pewien i dlatego ich nie wymieniam.

Mało było także grzybów ogólnie nazywanych hubami. Pomimo obfitości potencjalnych żywicieli tylko kilka brzóz zasiedliły hubiak pospolity oraz białoporek brzozowy. Na pniaku topolowym pojawiły się owocniki gmatwicy chropowatej. Bardzo mało jest tutaj porostów. Właściwie zaobserwowałem kilka kępek pustułki pęcherzykowatej. W drodze do zbiornika Podkowa było ich znacznie więcej. Jest jeszcze szczypta całorocznej zieleniny. Od strony ulicy Górników z Danuty w cieniu płatu robinii akacjowej wyrasta płat przetacznika bladego. Z wieloletnich roślin zielnych moją uwagę przykuł suszek dziurawca zwyczajnego.

PS Czwarta tegoroczna wycieczka odbędzie się w sobotę 22 lutego. Tradycyjnie spotykamy się do godziny 9.00 w Chrzanowie przy muzeum i wybieramy kierunek oraz cel wypadu.