Bioróżnorodność w lesie. Film edukacyjny o gospodarce leśnej

Różnorodność biologiczna jest podstawową cechą przyrody, która określa rozmaitość występujących ekosystemów, gatunków żywych organizmów i ich genów. Im bardziej zróżnicowane środowisko przyrodnicze, tym jest stabilniejsze, lepiej funkcjonuje i w następstwie jest odporne na zachodzące zmiany.
Utrata różnorodności biologicznej jest największym zagrożeniem dla prawidłowego funkcjonowania życia na Ziemi.
Lasy Państwowe od wielu lat angażują się w działania mające na celu zachowanie jak największej liczby gatunków. W ramach wielu projektów, tych lokalnych bądź ogólnopolskich, czynnie chronione są cenne siedliska, na których występują rzadkie rośliny i zwierzęta. W swoich działaniach chronią największe polskie ssaki, jak żubry, oraz niewielkie popielice. Angażują się również w projekty ochrony rodzimych gatunków gadów, np. żółwia błotnego czy wąż Eskulapa.

Leśnicy wiedzą, że ochrona bioróżnorodności uzależniona jest od zrównoważonego użytkowania terenów. Warto wspomnieć o działaniach na rzecz pszczół i zapylaczy, gdyż w Europie aż 90 proc. roślin nieuprawnych zapylają te owady. Bez pszczół wiele gatunków roślin nie przetrwa. Leśnicy realizowali projekt „Pszczoły wracają do lasu”. W ramach projektu tworzą kłody bartne, sadzą krzewy i drzewa pożytkowe, a także w wielu miejscach są wysiewane łąki. Doceniając znaczenie pszczół, leśnicy starają się wspierać te owady.

Stare, często dziuplaste drzewa są cenne dla różnorodności ekosystemu. Dają schronienie wielu gatunkom: zwierzętom, roślinom i grzybom. Dlatego Leśnicy zostawiają takie drzewa w lesie. Ochronie podlegają także drzewa, na których znajdują się wieloletnie gniazda, np bociana czarnego lub ptaków szponiastych. Leśnicy sadzą również gatunki biocenotyczne, czyli rodzime drzewa i krzewy, jak dzikie jabłonie, grusze, czereśnie, jarzębiny.

Gatunki te umożliwiają bytowanie zwierzętom i wzmacniają naturalną odporność lasu. Wiosną pąki tych drzew przyciągają owady, a ich owoce są dodatkowym pożywieniem dla zwierząt. Wzrost drzew liściastych w lasach ma również pozytywny wpływ na różnorodność gatunków w lesie oraz na trwałość lasu. Zaangażowanie Leśników w program małej retencji również ma wpływ na gatunki żyjące w lesie. Pełni rolę nie tylko wodopoju dla zwierząt, ale także na dobrze nawodnionych terenach dobrze rozwijają się różne rośliny mokradłowe.

Takie działania przyczyniają się do tego, że w lesie przybywa zwierząt, a niektóre, dawno nie widziane gatunki, wracają do lasu. Obecność dużej ilości zwierzyny jest oznaką dobrobytu w lesie. Oznacza to, że wszelkie starania na rzecz bioróżnorodności jakie podejmują Lasy Państwowe są słuszne i spełniają swoją rolę.

Materiał powstał przy współpracy z Lasami Państwowymi.