„1300 plus” pod lupą Ministerstwa Finansów. Wysokie koszty wprowadzenia programu

Pomysł wprowadzenia w Polsce bezwarunkowego dochodu podstawowego ponownie stał się przedmiotem publicznej debaty. Koncepcja zakłada comiesięczne wsparcie finansowe dla każdego dorosłego obywatela, w wysokości 1300 zł. Jak wynika z analizy Ministerstwa Finansów, realizacja takiego programu wiązałaby się z bardzo wysokimi kosztami dla budżetu państwa.

Według szacunków resortu, wprowadzenie programu „1300 plus” oznaczałoby wydatki rzędu około 480 miliardów złotych rocznie, co stanowi 75 procent dochodów budżetu państwa oraz ponad 12 procent produktu krajowego brutto. Ministerstwo podkreśla, że finansowanie bezwarunkowego dochodu podstawowego wymagałoby rezygnacji z szeregu innych świadczeń społecznych, w tym m.in. 13. i 14. emerytury, zasiłków rodzinnych czy części świadczeń z pomocy społecznej.

W odpowiedzi na interpelację poselską wiceminister finansów Juranda Dropa poinformowała, że rząd nie planuje obecnie wdrożenia bezwarunkowego dochodu podstawowego. Zwróciła również uwagę, że całkowity koszt wszystkich obecnie funkcjonujących świadczeń społecznych o charakterze pozaubezpieczeniowym wynosi niespełna 200 mld zł rocznie, czyli ponad dwukrotnie mniej niż prognozowany koszt programu „1300 plus”.

Resort finansów wskazuje także na potencjalne ryzyka makroekonomiczne, jakie mogłoby nieść ze sobą wprowadzenie tego typu świadczenia. Wśród nich wymienia się m.in. możliwość wzrostu inflacji oraz trudne do przewidzenia zmiany na rynku pracy. Zaznaczono również, że dotychczasowe testy programów bezwarunkowego dochodu podstawowego w innych krajach miały charakter eksperymentalny i obejmowały niewielkie grupy uczestników.

Mimo że idea bezwarunkowego dochodu podstawowego wzbudza zainteresowanie ekonomistów i opinii publicznej, Ministerstwo Finansów podkreśla, że rozwiązanie to nie jest obecnie stosowane w sposób powszechny w krajach Unii Europejskiej, a jego skutki ekonomiczne i społeczne wymagają dalszych analiz.