Uroczystości Wniebowzięcia NMP w jaworznickiej kolegiacie

Począwszy od VII wieku katolicy świętują 15 sierpnia Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny. Święto to zwane jest też Matki Boskiej Zielnej, Wzięciem, Przejściem lub Zaśnięciem.

Jedną z mszy św. w tym dnu w jaworznickiej kolegiacie odprawił ks. Paweł Łajca. W swym kazaniu odwołał się opisu Wniebowzięcia NMP zawartego m.in. w przekazie apokryficznym mistyczki Anny Katarzyny Emmerich żyjącej na przełomie XVIII i XIX w. Pisze ona, że Wniebowzięciu NMP towarzyszyli śpiewający aniołowie a wszystko tonęło w jasnym świetle. Ks. Łajca mówił również o pobożności maryjnej, która zamknięta jest w bliskości z Matką Jezusa, w prośbach, które wierni do Niej zanoszą i posłuszeństwie wobec Boga.

Wierni modlili się w intencji żołnierzy Wojska Polskiego oraz za Tych, którzy odeszli a służyli Ojczyźnie. Była to też msza w intencji zespołu śpiewaczego Jaworznianki, świętującego 41 rocznicę powstania.

Jak podają przekazy apostołowie, którzy udali się do grobu Maryi nie odnaleźli tam jej ciała a zioła i kwiaty. Nie bez powodu więc o święcie tym mówi się Matki Boskiej Zielnej. W tym szczególnym dniu wierni zanoszą do kościołów bukiety złożone z ziół, kłosów zbóż, lnu, grochu, gałązek grusz i jabłoni, a nawet orzechów.

Pani Maria pamięta z dzieciństwa, że święcono jabłuszka, miętę, krwawnik, dziurawiec, koniczynę. Bukiety zanoszono do domów i je suszono, spalano je następnego roku tuż po Wniebowzięciu NMP, nie można ich było wyrzucić, bo przecież były poświęcone.

Pani Stanisława zelatorka św. Jadwigi przygotowała „skromne bukieciki, bo nie ma gdzie uzbierać, a z kwiatami jest krucho, wszystko pousychało. Dawne bukiety miały dużo kwiatów, dużo ziół, nawet wkładali do środka jabłka, te bukiety były bardzo duże, nieśli je na naręczu”. Pani Krystyna dodała, że poświęcone bukiety dawniej wieszało się nad drzwiami, miały owe bukiety chronić domostwo przed wszelkim złem i chorobami.

Uważniej wsłuchując się w teksty dawnych pieśni śpiewanych w kościołach tego dnia, można się przekonać, że nic na aktualności nie tracą. Zwłaszcza taki fragment: „Bóg rozproszył dumne myśli głów nadętych”. eb