Zdrawica zaprezentowała swoją najnowszą płytę

Jaworznicki zespół Zdrawica wydał drugą płytę, nadano jej tytuł „Tak o rzece”. Składa się na nią dziewięć autorskich utworów. Materiał z płyty zespół zaprezentował w piątek 6 maja na scenie Domu Kultury w Szczakowej.
Ela Bigas: Na początku nie unikniemy banalnego pytania o to, co też Państwa w pracy nad płytą szczególnie inspirowało, czy też ekscentrycznie niczego nie słuchaliście, niczego nie czytaliście, żeby niczym się nie sugerować?
Pomysł, żeby ekscentrycznie odciąć się od muzyki czy literatury w ogóle nie przyszedł nam do głowy. Ciągle chłoniemy to, co nas otacza, a te wszystkie cząstki w pewnych momentach przypominają o swoim istnieniu. Cała zabawa w tym, by je złapać, zapisać i dociągnąć utwór do końca. Krótkich, ulotnych motywów można wymyślić wiele, ale nie na każdym zbuduje się piosenkę.

Mawiacie Państwo, że „Zdrawica to miłość do gór i lasów”. Wobec czego czy podczas pracy nad płytą wyjechaliście z Jaworzna by przechadzać się po puszczach i kniejach, szukając tam tematów do płyty?
Po pierwsze trzeba zaznaczyć, że większość z nas już nie mieszka w Jaworznie, natomiast w dalszym ciągu na co dzień obcujemy z przestrzenią miejską. Zgiełk i szarość miasta, choć często męczące, bywają też inspirujące. Powodują tęsknotę za spokojem, czystym powietrzem, zielenią, sielankowymi odgłosami zwierząt czy płynącej wody. Wyobraźnia odgrywa tu ogromną rolę - nie trzeba być na łące, żeby pisać o niej piosenkę.
Oczywiście wyprawa w góry czy nad morze to pozycja obowiązkowa, tęsknota za naturą musi mieć swoje źródło. Jest coś magicznego w wielu naturalnych zjawiskach, coś, co budzi w nas zachwyt lub strach, przynosi ukojenie. Jeżeli dana emocja lub obraz towarzyszy nam długo, jest to doskonały bodziec do pisania tekstu czy składania melodii. Przykładem takiej inspiracji jest “Wieczorna mgła” - to wspomnienie lipcowych zmierzchów we wsi nieopodal Białowieży, kiedy to owe zjawisko pojawiało się na łąkach i dawało fantazji pole do popisu.
Oprócz samej możliwości obserwacji siebie natura daje nam jeszcze coś wyjątkowego - spokój, inaczej płynący czas, możliwość “ponudzenia się”, która tak naprawdę polega na braku obowiązków w danej chwili. Pozwala to na możliwość zauważenia pomysłów, które do nas przychodzą, skupienia się na nich, bez zbędnych rozpraszaczy.

[caption id="attachment_253550" align="aligncenter" width="640"] Koncert premierowy w Domu Kultury w Szczakowej, od lewej: Magdalena Kozub, Martyna Golińska, Martyna Pilch, Marcin Jania, Joanna Piątek, Kamil Nych (fot. Michał Oziemblewski)[/caption]

Tytuł płyty frapujący – „Tak o rzece”. Zamieszono na płycie dziewięć utworów. Zaciekawiły nas ich teksty, czy wszystkie traktują o rzece, tak dosłownie czy w przenośni i co z owych tekstów wynika?
Rzekę warto rozważać zarówno dosłownie, jak i w przenośni. Jest to wręcz kopalnia wszelkich symbolik, związanych ze stałością zjawisk natury, czasem, którego nie sposób zatrzymać, a więc przemijaniem, nurtem, który ciągnie nas za sobą, wędrówką. Jest także brzeg, na którym warto poczekać, ale nie w nieskończoność. Większość tekstów nie było pisanych z hasłem “rzeka” gdzieś z tyłu głowy - są to osobne historie, tematy, spostrzeżenia. Sama piosenka o tym tytule, mimo że nie powstała jako ostatnia, okazała się zawierać kilka wątków z tych poruszanych na płycie. Dlatego najlepiej najlepiej nadawała się jako jej podsumowanie.
Gdy przyjrzymy się konkretnym tekstom, znajdziemy w nich przekrój tematów, od życiowych rozterek, niekiedy ubranych w ludowe opowieści, poprzez wyobrażenia słowiańskich bóstw, kończąc na relacji człowieka z przyrodą. Wszystko to w jakiś sposób jest dla nas ważne.

Skoro już coś znalazło się na płycie to musi być udane, ale co szczególnie Państwu na tej płycie przypadło do gustu?
Jeśli chodzi o ulubione utwory, to każdy z nas ma swoich faworytów. Często wynika to z faktu dopracowania konkretnych fragmentów przez daną osobę, dodanie wisienki na torcie. Niektóre piosenki pozytywnie zaskoczyły nas po nagraniu ich w studio, w pewien sposób zostały odkryte na nowo. Spoglądając na płytę w kontekście zmian, jakie zaszły od naszych poprzednich nagrań studyjnych (minialbum “Rok”), warto zwrócić uwagę na wokale wspierające, których tutaj pojawiło się zdecydowanie więcej. Teraz śpiewa je nie tylko nasza flecistka Martyna, ale także basista Kamil. Na samym końcu płyty, w zakończeniu utworu “Rzeka”, słychać głosy nas wszystkich. Troszkę inaczej podchodzimy także do samych kompozycji - to, co kiedyś nam wystarczało, teraz jest niejako punktem wyjścia i bazą do dalszego wymyślania. Nawet kiedy wydaje się, że utwór jest już gotowy, podczas wielu prób dojrzewa, zyskując nowe “smaczki”.

Jak będzie przebiegała promocja płyty, co w planach koncertowych?
Zacznijmy od wspomnienia o koncercie połączonym z premierą płyty “Tak o rzece”, który odbył się 6 maja w Domu Kultury w Szczakowej. Frekwencja dopisała, a nasi słuchacze bardzo ciepło przyjęli nowe wydawnictwo w wersji koncertowej. Na naszym kanale na YouTube od kwietnia można oglądać teledysk do singla “Rzeka”, a w niedalekiej przyszłości cały album pojawi się w serwisach streamingowych. Na drugą połowę czerwca mamy zaplanowane dwa koncerty - zagramy na Dniach Jaworzna oraz w Mysłowicach. W międzyczasie cały czas można zamawiać u nas fizyczną wersję płyty, na którą składa się nie tylko CD, ale także książeczka z tekstami piosenek i ilustracjami. Wszystkich zainteresowanych zapraszamy do kontaktu przez Facebook, Instagram lub email - [email protected]. Bardzo chętnie przyjmujemy opinie słuchaczy na temat nowych utworów, jeśli chcecie podzielić się wrażeniami, nie wahajcie się do nas napisać!

Dziękuję za rozmowę. Życzę powodzenia!
Ela Bigas

Koncert premierowy w Domu Kultury w Szczakowej, od lewej: Magdalena Kozub, Martyna Golińska, Martyna Pilch, Marcin Jania, Joanna Piątek, Kamil Nych (fot. Michał Oziemblewski)

[vc_facebook]