Na przełomie XIV i XV wieku obchody Zaduszek pojawiły się w Polsce. Na obrzędy zaduszkowe jeszcze w XIX w. składały się dwa elementy - „karmienia dusz” i „palenia ogni”. Wynikały one z wiary w istnienie duszy i życia pozagrobowego. Przy czym zwyczaj „karmienia dusz” wywodzi się z wiary w istnienie czyśćca. Dogmat o nim ogłoszono w 1274 r. Służył więc ów zwyczaj pomocy duszom zmarłych bytującym w zaświatach. Wierzono, że w Dzień Zaduszny dusze zmarłych nawiedzają własne groby. Zanoszono więc na nie „zaduszne bułki” o kształcie długiej bułki z odciśniętym krzyżem. Zdobiono je wzorami ulubionymi przez zmarłych. Na cmentarz z myślą o duszach bezimiennych przynoszono tzw. „bułki puste”. Wszystkie bułki po poświęceniu oddawano żebrakom, którzy w zamian odmawiali modlitwy za zmarłych. Ela Bigas
Jeśli jeszcze tego nie zrobiłeś koniecznie zainstaluj naszą aplikację, która dostępna jest na telefony z systemem Android i iOS.
Chcesz być na bieżąco z wieściami z naszego portalu? Obserwuj nas na Google News!
Twoje zdanie jest ważne jednak nie może ranić innych osób lub grup.
Komentarze opinie