Wspólnota Betlejem i jej NieProsta Historia – cz. 2

We Wspólnocie Betlejem praca nad domem gości wre w najlepsze. NieProsta Historia – jak nazwano ten dom - nabiera z dnia na dzień nowego kształtu.

O tym z jakim zamysłem powstaje ten projekt mówi ks. Mirek Tosza ze Wspólnoty Betlejem.
- Jest to dom pomyślany jako dom gości – mówi ks. Mirek Tosza. - Tak się złożyło, że przez te 30 lat nasze środowisko się mocno powiększyło i potrzebujemy przestrzeni na spotkania i temu ma służyć ten dom. Znajduje się tutaj na pierwszym i drugim piętrze sześć pokoi z łazienkami. Chcemy, żeby te pokoje służyły jako gościnne dal ludzi, którzy nas odwiedzą, będą chcieli jakiś czas spędzić w naszej wspólnocie czy dla osób, które przyjadą tutaj na zorganizowane rekolekcje. Z racji tego, że jestem jałmużnikiem biskupim, jestem odpowiedzialny też za formacje osób, które służą ubogim i samym ubogim. Chcemy żeby tutaj były warsztaty, rekolekcje, dni skupienia dla osób, które posługują najuboższym w naszej diecezji. Natomiast nas parterze znajduje się kawiarnia. Będzie to kawiarnia społeczna, czyli taka, w której zatrudnienie znajdą osoby ubogie, a jednocześnie będzie to takie miejsce,w którym osoby ubogie mogły znaleźć tutaj swoje miejsce. Mamy na to kilka praktycznych pomysłów, żeby mogli tutaj dobrze i pożytecznie spędzać czas. Zasadniczo chodzi nam o to, żeby to było miejsce spotkania, wymiany myśli, wzajemnego poznania, poznania siebie. I to są takie główne funkcje domu. Na górze jest taras, skąd roztacza się piękny widok na nasze miasto. To może być miejsce, gdzie pośród zieleni, bo tam będą rosły krzewy, drzewa, będzie można pożytecznie spędzić czas.

NieProsta Historia leży przy ul. Długiej 12, tuż obok głównego budynku Wspólnoty. Pierwotnie dom gości był tzw. kostką powstałą w latach siedemdziesiątych. Teraz zmienia się nie do poznania, wszystko nabiera nowych kształtów. To efekt zaangażowania i pracy m.in. mieszkańców Wspólnoty.

- Dużo się u nas pozmieniało – mówi Sławek, mieszkaniec Wspólnoty – Jesteśmy w trakcie tworzenia łazienek w stylu Hundertwassera. Nie jest to proste, bo jak powiedział Hundertwasser, linia prosta jest bezbożna. Staramy się to wszystko troszkę załamać. Jesteśmy już na etapie prawie końcowym. Zostało nam tutaj jeszcze dużo pracy. Staramy się odwzorować to, co on miał na myśli i jaką miał wizję. Nie jest to proste. Materiały mamy różne, z odzysku, darowane przez ludzi, parę tylko zakupionych. Staramy się to wszystko połączyć w piękną całość, która będzie mogła cieszyć oko państwa i nas. Ułożenie tylu płytek w tak piękne wzory jest wymagającym zadaniem, któremu staramy się sprostać. Każdą trzeba dociąć, połączyć, zmierzyć, przykleić. Nie jest to łatwe, ale się staramy jak możemy, żeby to ładnie wyglądało i nawiązywało do wizji i wzorów Hundertwassera, które są naszą główną inspiracją w tworzeniu tego stylu i tych wzorów, które możecie państwo podziwiać w naszych łazienkach, pokojach i na podłogach. Jest to dla nas ogromną satysfakcją, możliwość uczestniczenia w takim projekcie i tworzenie tego wszystkiego. Daje nam to dużo radości.

- Uczestniczymy tutaj w wielu pracach – mówi Sebastian, mieszkaniec Wspólnoty, pracujący nad schodami inspirowanymi Hundertwasserem. - To musiało być dostosowane do funkcjonalności, a też to prostota i piękno. Będą z tych schodów korzystali goście. Płytki betonowe zostały podarowane przez zaprzyjaźnioną firmę. Musieliśmy sami włożyć dużo pracy, każda płytka musiała być dopasowana indywidualnie, wstawki są szkliwione. Czy były trudności? Jako takie były, aczkolwiek jesteśmy przyzwyczajeni do ich pokonywania. Myślę żeśmy sobie bardzo dobrze z tym poradzili.

Tak oryginalny projekt wymaga dużej wyobraźni, a też biegłości w pracach budowlanych. Nie dziwi więc, że ta dobrze wykonana praca daje tyle zadowolenia i radości.