Drugi powrót na Izerę. Eksperci alarmują - ambrozja zachodnia rozprzestrzenia się w Polsce

Już wkrótce nastanie jesień 2024 roku. To będzie trzeci rok od chwili, kiedy miano wbić pierwszą symboliczną łopatę pod budowę fabryki Izery. Póki co jedynym, co się udało zrobić, było utworzenie wielkiego bezdrzewnego pustkowia. Tym razem postanowiłem spenetrować obszar położony na prawo od doliny Żeleźnicy. To było 22 sierpnia.

Podobnie jak poprzednim razem na znacznym obszarze żółć nas zalewa za sprawą powszechnie dominujących amerykańskich nawłoci. Tutaj zdaje się dominować nawłoć późna lub jakiś mieszaniec ze znacznym udziałem jej genomu. Wyróżniają ją gładkie łodygi, owłosione gałązki wiechy z koszyczkami. Te dla odmiany posiadają dość długie kwiaty języczkowe. Z gatunków rodzimych na uwagę zasługuje trawa, którą jest trzcinnik piaskowy. Było go tutaj sporo na długo przed zmianą sposobu zagospodarowania tego obszaru. Bliżej ulicy Wojska Polskiego obserwuję sukcesję w kierunku leśnym. Zestaw gatunków drzew jest podobny jak w rejonie Doliny Żeleźnicy. Z gatunków rodzimych dominują lekkonasienna brzoza brodawkowata oraz topola osika. Znikomy udział ma sosna zwyczajna. Trafia się olsza czarna, olsza szara oraz jeszcze miniaturowy dąb szypułkowy. Do tego trzeba dodać śladowe ilości topoli białej oraz wierzby purpurowej. Z gatunków obcego pochodzenia dominują czeremcha amerykańska, robinia akacjowa oraz dąb czerwony. Najwyższe drzewka tak rodzime jak i obce nieznacznie przekraczają 3 metry. W kilku miejscach powierzchnie są zadrzewione w znacznym stopniu.

Wędrując po tej okolicy co i rusz natrafiamy na gatunku obcego pochodzenia. Co nieco było o tym powyżej. W tym tłumie trafiły się spore połacie niedobrej ambrozji, a dokładniej ambrozji zachodniej. Do tej pory z zasięgu naszych mediów jej stanowiska odnotowałem w osi drogi S1 na odcinku od Przemszy po Jęzor. Poza tym z tego rodzaju zaliczanego obecnie do odrębnej rodziny ambrozjowatych w Polsce występują ambrozja bylicolistna oraz trójdzielna. Nasza bohaterka wyróżnia się na pierwszy rzut oka szarą barwą. Poza tym posiada sztywno owłosione łodygi oraz owłosione okrywy koszyczków z kwiatami męskimi. Wszystkie one przybyły do nas z Ameryki Północnej. Wszystkie one cechują się wysoce alergizującym pyłkiem. Informacja o stężeniu pyłku tego rodzaju w powietrzu była standardowym elementem komunikatu dla alergików. W ostatnich latach obserwuje się wnikanie gatunku do nowych siedlisk oraz zwiększanie liczby osobników na nich. Póki co są te tereny ruderalne.

Przedstawienie pełnego wykazu gatunków roślin zielnych jest praktycznie niemożliwe. Teraz odnotowuję potwierdzenie istnienia stanowiska traganka pęcherzykowatego widzianego po raz pierwszy w Jaworznie w tej okolicy. Następnie mamy płaty kwitnącego wrzosu. Jest sporo poziomki. Jeśli to będzie możliwe, zapraszam w przyszłym roku na zbieranie ich owoców. Są gatunku wilgociolubne. Tutaj zauważyłem uczepa amerykańskiego, sadźca konopiastego oraz sita rozpierzchłego. Trafiła się jeszcze centuria pospolita. Inną ciekawostką się skupiska pięciornika kurzego ziela. Te tutaj wyróżniają się kwiatami o pięciu płatkach korony. Standardowo jest ich cztery. Reszta w filmie oraz w stosownym fotoreportażu.

PS. Szesnasta tegoroczna wycieczka odbędzie się 14 września. Spotykamy się w Chrzanowie przy ulicy Mickiewicza 13 do godziny 9.00. Cel wędrówki ustali się w dniu zbiórki.