Wielkanoc w sierpniu

W piątek 22 sierpnia wybrałem się na ciężkowicką Wielkanoc. Uprzednio byłem tutaj na początku lipca przy okazji zjazdu Polskiego Towarzystwa Botanicznego. Czas było sprawdzić, co się tutaj zmieniło. Jedno jest pewne, najbardziej kwitnąco Góra Wielkanoc wygląda w pełni lata. Najmniej kwiatów pojawia się tutaj w okolicy Wielkanocy jako święta.

Zacznijmy od tego, że na wzniesieniu znajdują się ciekawe botanicznie murawy kserotemiczne o osobliwej florze. Teraz podlegają one ochronie. To osławione spłachetki Natura 2000, bo trudno to nazwać obszarami, chociaż formalnie takimi są. Murawy wymagają zabiegów ochrony czynnej. Jeśli tak się nie dzieje padają ofiarą spontanicznej sukcesji, przede wszystkim w kierunku leśnym. Do dzisiaj mamy tutaj pewną ilość głogów, tarnin, szakłaków, brzóz oraz dębów. Sporo drzew po prostu wycięto i tak otworzyły się pewne przestrzenie. Najnowszym zagrodzeniem zdaje się grupa winorośli. Jeśli chodzi o przestrzenie trawiaste, to największym zagrożeniem dla cennych gatunków są płaty trzcinnika piaskowego oraz nawłoci kanadyjskiej. Tam, gdzie palono sobótkę, grunt zdominował ostrożeń polny.

W obrębie muraw jest sporo gatunków o wiatach fioletowej barwy. Lokalnie dominują chabry driakiewniki oraz chabry nadreńskie. Pierwszy z nich w obrębie rodzaju jest odpowiednikiem Goliata a drugi Dawida. Teraz sporo z nich jest w stanie zejściowym, czyli pokazują swoje suche łuski okrywy oraz dna koszyczków. Na koszyczku jednego z driakiewników zauważyłem białawego pająka kwietnika namiastka, który pożywiał się zamordowaną przez siebie pszczołą. Kolejnym licznym teraz gatunkiem o fioletowych kwiatach jest głowienka wielkokwiatowa. To gatunek z rodziny jasnotowatych. Jej kwiaty są skupione w główkę. Korony są bardzo okazałe. Pod nią znajduje się fragment nieulistnionej łodygi. Szczyptą fioletu są tutaj dzwonki skupione. Tutaj charakterystyczne kwiaty są ułożone wzdłuż łodygi. Sporo kwiatów tworzy główkę na szczycie łodygi. Najbardziej jasnym fioletowo kwitnącym gatunkiem jest tutaj świerzbnica polna. Do tego dochodzi drobnokwiatowa lebiodka pospolita. Są jeszcze łany macierzanki zwyczajnej.

Na początku lipca w tej okolicy najbardziej kwitnąco wyglądał gorysz pagórkowy. Teraz te rośliny już owocują. Obecnie w skupiskach białych baldachów dominuje żebrzyca roczna o blaszkach liściowych podzielonych na nitkowate segmenty. Następnie warto odnotować obecność dziewięćsiłów. Są rozetki dziewięćsiłu bezłodygowego. Tutaj wszystkie w formie godnej swojej polskiej nazwy. Jest jeszcze podobny do ostu dziewięćsił pospolity. On nie podlega ochronie prawnej. Szczyptą żółci jest lucerna sierpowata. Bardziej jasna jest driakiew żółta. Trafia się dziewanna firletkowa. Do tego dochodzi starzec jakubek. Teraz warto zauważyć gatunki o kwiatach w odcieniach różu. Pierwszym z nich jest wilżyna ciernista, u której płatki korony są w dwu odcieniach. Drugim gatunkiem jest tutaj goździk kartuzek. Obydwa z nich to typowe, charakterystyczne składniki muraw kserotermicznych.

PS Siedemnasta tegoroczna wycieczka odbędzie się dopiero w sobotę 13 września. Jak zawsze spotykamy się do godziny 9.00 w Chrzanowie przy Muzeum i wybieramy cel wypadu.